نفوذپذیری بتن معمولا از طریق محاسبه مقدار آب تحت فشار که برای جریان یافتن به درون یک نمونه بتنی داخل می­شود، در یک فاصله زمانی مشخص تعیین می­شود. با اندازه­گیری عمق نفوذ آب پس از شکستن نمونه­ها می­توان به معیاری برای نفوذپذیری بتن دست یافت. در روش اخیر بر اساس DIN نمونه­های مکعبی ** سانتیمتری بتن تحت فشار ثابت اتمسفر قرار می‌گیرند. طبق است.اندارد سطحی از نمونه که با فشار بر آن اثر‌ می‌کند  با برس سیمی کمی زبر می­شود.

آب اختلاط مورد است.فاده در این پژوهش آب شرب اردبیل است.. برای ساخت بتن خودتراکم از فوق‌روان‌کننده بتن مایع بر پایه نفتالین سولفونات، با نام "FABCRETE- "محصول شرکت فابیر است.فاده شده است.. ماده افزودنی هوازای مورد است.فاده در طرح­های اختلاط که برای ایجاد و توزیع یکنواخت حباب­های بسیار ریز هوا به اندازه‌های معین مورد است.فاده قرار گرفته است.، محصول شرکت نامیکاران که مطابق با است.اندارد ASTM - می‌باشد. برای ایجاد محیط سولفاته از سولفات منیزیم به صورت پودری است.فاده شده است.. این ماده محصول شرکت تهران اسید می‌باشد که مشخصات فیزیکی این ماده این ماده در جدول آورده شده است..

-نتایج آزمایش­های نفوذپذیری در محیط سولفاتی مزیت است.فاده از نانوسیلیس را در بتن به خوبی آشکار می­کند. با توجه به نتایج به­دست آمده ملاحظه می­گردد که در محیط سولفاتی، روند نفوذپذیری نمونه شاهد بیشتر از سایر بتن­هایی می باشد که در آنها از نانوسیلیس است.فاده شده است. که این تاثیر در آزمایش نفوذپذیری تا درصد در نمونه­های حاوی نانو سیلیس مؤثر بوده است.. با افزایش درصد نانوسیلیس از یک درصد به دو درصد نفوذپذیری نمونه‌ها کاهش یافته و همچنین اثرات مخرب سولفات به حداقل رسیده است.. بنابراین می توان نتیجه گرفت که افزودن نانوسیلیس تا حد زیادی خواص مکانیکی بتن خودتراکم را بهبود ببخشد و همچنین پارامترهای دوام از جمله مقاومت  فشاری  و نفوذپذیری این نوع بتن  را دربرابر عوامل خورنده‌ی سولفاتی بهبود بخشد.

نتایج حاصل از آزمایش مقاومت فشاری روی نمونه‌های مکعبی در جدول آورده شده است.. طبق این جدول با اضافه­ کردن نانوسیلیس به نسبت درصد وزنی سیمان مقاومت فشاری نمونه‌ها تا درصد در نمونه­های روزه، درصد در نمونه­های روزه و درصد در نمونه‌های روزه افزایش می‌یابد و با اضافه کردن درصد نانوسیلیس به بتن خودتراکم شاهد مقاومت فشاری در نمونه­های روزه تا درصد افزایش پیدا کرد. این افزایش مقاومت در نمونه‌های حاوی درصد نانوسیلیس در سنین و روزه به ترتیب و درصد بوده است.. محیط سولفاته به عنوان یک عامل مخرب سبب کاهش روند کسب مقاومت می‌گردد که این کاهش مقاومت برای محیط درصد سولفات تا درصد در نمونه­های شاهد بود. در نمونه­های و درصد نانوسیلیس حداکثر درصد کاهش مقاومت فشاری را شاهد بودیم و در محیط سولفاته درصد این کاهش مقاومت در نمونه­ی شاهد تا درصد بود ولی در حالت نمونه‌های درصد نانو و درصد نانو حداکثر درصد مؤثر بوده است.. با توجه به جدول مشخص می­شود که بیشترین درصد رشد مقاومت برای نمونه‌های دارای درصد نانو سیلیس می‌باشد و در نمونه­های درصد نانوسیلیس با این­که نسبت به نمونه شاهد روند افزایش مقاومت مشاهده می­گردد، ولی به اندازه درصد نانو‌سیلیس نمی­باشد. نانوسیلیس در مقاومت روزه بیشترین تأثیر را داشته و در سنین بالاتر این مقدار کاهش می­یابد. این تأثیر در نانوسیلیس یک درصد بیشترین مقدار را دارا می­باشد. در نانوسیلیس دو درصد به دلیل اینکه روانی و کارایی بتن نسبت به یک درصد نانوسیلیس پایین می­آید مقاومت کمتری نسبت به حالت قبلی دارد ولی نسبت به نمونه شاهد مقاومت بیشتری حاصل می­گردد و مشاهده می­شود که فاصله مقاومت نمونه­های روزه و روزه کمتر است.. دلیل این امر تأثیرگذاری بیشتر نانوسیلیس در سنین پایین­تر می‌باشد و این امر در دراز مدت  و با کاهش اثر نانوسیلیس بر روی نمونه‌ها کاهش می­یابد.

 اخیرا با بررسی دوام سازه های بتنی مسلح بویژه در مناطق خورنده و سخت به این مسئله رسیدند که مقاومت به تنهایی نمی تواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است. در طول مدت بهره دهی ، پایایی و دوام آن نیز مد نظر قرار گیرد. از آنجا که در کاربرد بتن های با مقاومت بالا گاه مقادیر بالایی سیمان , بیش از کیلوگرم مصرف می شد علاوه بر گرانی این بتن ترک هایی نیز حین ساخت به دلیل جمع شدگی پلاستیکی و ناشی از خشک شدن بیشتر این بتن ها و نیز ترک های حرارتی بوجود آمد.