بتن خودتراکم (self compacting concrete) یکی از گام­های رو به جلو در زمینه بتن است.. این بتن پدیده جدیدی در علم مصالح ساختمانی است. که تقریبا سه دهه از عمر آن می‌گذرد. پیدایش فوق­روان­­کننده­ها به عنوان نوع جدیدی از افزودنی ها زمینه را برای ظهور بتن خود تراکم فراهم کرده است.. بتن خودتراکم شاخه جدید بتن با مقاومت متوسط به بالا می‌باشد که بدون نیاز به ویبره کردن و تحت وزن خود داخل قالب را پر می‌کند] [. در اوایل دهه هشتاد میلادی به­دنبال کاهش نیروی کار ماهر در صنعت ساخت وساز ژاپن و تراکم نا مناسب ناشی از افزایش حجم آرماتورهای مصرفی به تبع عملکرد بهتر سازه­ای از طرف دیگر که باعث کاهش کیفیت کارهای اجرایی انجام گرفته گردید[]، این موضوع برای چندین سال مورد بحث و

بعد از ساخت نمونه­های بتنی و ریختن آنها در قالب­های مکعبی و است.وانه­ای به مدت ساعت در این قالب­ها می مانند و بعد از ساعت نمونه­ها را از قالب­ها بیرون آورده و  تمامی نمونه­ها را در حوضچه آب معمولی درجه سانتیگراد جهت عمل­آوری قرار می‌دهیم..پس از گذشت روز و عمل­آوری در آب، ثلث اول نمونه­ها در محیط آب معمولی، ثلث دوم در آب با درصد وزنی سولفات­منیزیم و ثلث سوم در آب با درصد وزنی سولفات‌منیزیم مورد عمل­آوری قرار گرفتند. برای ساخت محیط سولفاته، به اندازه درصد و درصد وزن آب، سولفات­منیزیم به آب اضافه می­کنیم.

بتن خود متراکم (Self-Compacting Concrete) که به بتن خود تراکمیک نیز معروف است.، با ویژگی زیاد در سیال بودن مشخص شده و معرفی می شود. به لطف این خاصیت، بدون نیاز به تجهیزات ارتعاشی در قالب بتنی گسترش می یابد. این بتن غیر تفکیک شده با وزن خود توزیع می شود.

 -با توجه به نتایج بدست آمده ملاحظه می­گردد که در محیط سولفاتی، روند کاهش مقاومت بتن شاهد بیشتر از سایر بتن­هایی می‌باشد که در آنها از نانوسیلیس است.فاده شده است. که این تاثیر در مقاومت فشاری تا درصد در نمونه­های حاوی نانو‌سیلیس بوده است..

-در آزمایش مقاومت فشاری که بیشترین درصد رشد مقاومت برای نمونه­های دارای درصد نانو سیلیس می­باشد و در نمونه­های درصد نانوسیلیس با اینکه نسبت به نمونه شاهد روند افزایش مقاومت مشاهده می­گردد ولی به اندازه درصد نانو سیلیس نمی­باشد.