پس از گذشت ساعت نمونهها به دو نیم تقسیم شده و مقدار نفوذ آب اندازهگیری میگردد] [.در تعیین مقدار نفوذ آب در نمونهها سعی شد تا عدد معرفی شده، میانگینی از مقادیر مختلف نفوذ آب در طول سانتیمتری بعد نمونه باشد.در این آزمایش نمونهها ابتدا به مدت ، و روز در محیط آبشرب و محیط آبشرب با درصد و درصد سولفات عملآوری شده، سپس مورد آزمایش نفوذپذیری قرار گرفتهاند. در شکل دستگاه نفوذپذیری نمونههای مکعبی بتن خودتراکم و نحوه قرار دادن این نمونه ها آورده شده است..
لازم به ذکر است. که بهدلیل تغییرات PH آب در زمان طولانی، دو هفته یکبار، آب تشت تخلیه میشد و محیط سولفات دوباره ساخته میشد. پس از زمان عملآوری بتنها را از آب و محیط سولفاته درآورده ابتدا وزن مینماییم سپس طبق آییننامه به مدت یک روز در دمای درجه قرار میدهیم تا برای آزمایش مقاومت فشاری و کششی رطوبتی نداشته باشد. نمونهها برای سنین ، و روز مورد عملآوری قرار گرفتند تا برای آزمایشهای مختلف مورد است.فاده قرار گیرند که در شکل نحوهی عملآوری نمونههای مکعبی و است.وانه ای با درصدهای مختلف نانوسیلیس آورده است.
اخیرا با بررسی دوام سازه های بتنی مسلح بویژه در مناطق خورنده و سخت به این مسئله رسیدند که مقاومت به تنهایی نمی تواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است. در طول مدت بهره دهی ، پایایی و دوام آن نیز مد نظر قرار گیرد. از آنجا که در کاربرد بتن های با مقاومت بالا گاه مقادیر بالایی سیمان , بیش از کیلوگرم مصرف می شد علاوه بر گرانی این بتن ترک هایی نیز حین ساخت به دلیل جمع شدگی پلاستیکی و ناشی از خشک شدن بیشتر این بتن ها و نیز ترک های حرارتی بوجود آمد.
اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس بر تخلخل و نفوذپذیری بتن خودتراکم سختشده در سنین پایین توسط خاویر پوینتس و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق آزمایشهای تبخیر آب، فشار مویینگی، درجه حرارت و سرعت پالس فراصوتی بر روی نمونهها انجام گرفت. نتایج حاکی از این بود که با اضافه کردن سیلیس ساختار بتن سختشده اصلاح شد و تخلخل بتن کاهش یافت. همچنین منجر به کاهش نفوذپذیری بتن در سنین و روزه گردید[]. ارهان گونوسی و همکاران بررسی رفتار رئولوژیکی نانوسیلیس و خاکستر تازه بر مخلوط بتن خودتراکم مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق آزمایشگاهی از نانوسیلیس با درصدهای ، و درصد وزنی سیمان و نسبت وزنی آب به سیمان . تحت آزمایشهای بتن تازه از جمله زمان افت جریان، جعبه L، قیف V و غیره قرار گرفت و نتایج حاکی از این بود که افزودن خاکستر بادی نسبت به افزودن نانوسیلیس تأثیر بهتری در بهبود خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم داشته است. []. مطالعه آزمایشگاهی اثر نانوسیلیس روی خواص مکانیکی و دوام بتن خودتراکم توسط محمدرضا تقیخانی و همکاران انجام شد. در این تحقیق ابتدا طرح مخلوطهای مختلفی برای چهار نوع بتن خودتراکم (SCC)، ساخته و آزمایش شد: -بتن خودتراکم حاوی فقط نانوسیلیس -بتن خودتراکم حاوی فقط میکروسیلیس -بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس -بتن خودتراکم شاهد، فاقد نانو سیلیس و میکروسیلی. بدین ترتیب مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L و مقاومت فشاری و روزه نمونه ها تعیین شد. سپس براساس نتایج واز آنجا که تاکنون آئین نامه مدونی جهت خصوصیات بتن خودتراکم تهیه نشده است.، نتایج نشان میدهد که افزودن تنها نانوسیلیس به مخلوط بتن خودتراکم باعث بهبود خواص مهندسی بتن نشده است.. هرچند، امکان عملکرد رضایت بخش با کاربرد میکروسیلیس در طرح اختلاطهای این نوع بتن وجود دارد، همچنین با افزودن همزمان میکروسیلیس و نانوسیلیس به مخروطهای بتن خودتراکم، بهترین تأثیر در خواص مهندسی در مقایسه با بتن خودتراکم شاهد ایجاد شده است. []. تاکنون بررسیهای انجام گرفته بر روی دوام و نفوذپذیری بتن خودتراکم در محیط عادی صورت گرفته است. و نیاز به بررسی نفوذپذیری و خواص مکانیکی در محیط مخرب سولفاته با درصدهای مختلف نانوسیلیس ضروری به نظر می رسد.
-با توجه به نتایج بدست آمده ملاحظه میگردد که در محیط سولفاتی، روند کاهش مقاومت بتن شاهد بیشتر از سایر بتنهایی میباشد که در آنها از نانوسیلیس است.فاده شده است. که این تاثیر در مقاومت فشاری تا درصد در نمونههای حاوی نانوسیلیس بوده است..