نتایج حاصل از آزمایش مقاومت فشاری روی نمونههای مکعبی در جدول آورده شده است.. طبق این جدول با اضافه کردن نانوسیلیس به نسبت درصد وزنی سیمان مقاومت فشاری نمونهها تا درصد در نمونههای روزه، درصد در نمونههای روزه و درصد در نمونههای روزه افزایش مییابد و با اضافه کردن درصد نانوسیلیس به بتن خودتراکم شاهد مقاومت فشاری در نمونههای روزه تا درصد افزایش پیدا کرد. این افزایش مقاومت در نمونههای حاوی درصد نانوسیلیس در سنین و روزه به ترتیب و درصد بوده است.. محیط سولفاته به عنوان یک عامل مخرب سبب کاهش روند کسب مقاومت میگردد که این کاهش مقاومت برای محیط درصد سولفات تا درصد در نمونههای شاهد بود. در نمونههای و درصد نانوسیلیس حداکثر درصد کاهش مقاومت فشاری را شاهد بودیم و در محیط سولفاته درصد این کاهش مقاومت در نمونهی شاهد تا درصد بود ولی در حالت نمونههای درصد نانو و درصد نانو حداکثر درصد مؤثر بوده است.. با توجه به جدول مشخص میشود که بیشترین درصد رشد مقاومت برای نمونههای دارای درصد نانو سیلیس میباشد و در نمونههای درصد نانوسیلیس با اینکه نسبت به نمونه شاهد روند افزایش مقاومت مشاهده میگردد، ولی به اندازه درصد نانوسیلیس نمیباشد. نانوسیلیس در مقاومت روزه بیشترین تأثیر را داشته و در سنین بالاتر این مقدار کاهش مییابد. این تأثیر در نانوسیلیس یک درصد بیشترین مقدار را دارا میباشد. در نانوسیلیس دو درصد به دلیل اینکه روانی و کارایی بتن نسبت به یک درصد نانوسیلیس پایین میآید مقاومت کمتری نسبت به حالت قبلی دارد ولی نسبت به نمونه شاهد مقاومت بیشتری حاصل میگردد و مشاهده میشود که فاصله مقاومت نمونههای روزه و روزه کمتر است.. دلیل این امر تأثیرگذاری بیشتر نانوسیلیس در سنین پایینتر میباشد و این امر در دراز مدت و با کاهش اثر نانوسیلیس بر روی نمونهها کاهش مییابد.
توصیه می شودکه ازهر نمونه بتن قالب است.وانه اي تهیه و بر اساس SCC براي تعیین مقاومت فشاري بتن دررطوبت عمل آورده شود (a(Standard Practice for Making and curing Concrete Test Specimens in the Laboratory) .براي پرکردن قالب ها هیچگونه ویبراسیون یا کوبیدن توسط میله برروي آن انجام نمی پذیرد . براساس این توصیه ابعاد این نمونه و روز از متوسط مقاومت سه , مییلمتر می باشد . براي بدست آوردن مقاومت فشاري در هر یک از عمرهاي ، * ها ASTMC-(Standard Test Method for Compressive Strength of Cylindrical ) نمونه متشابه که بر اساس است.اندارد گردد. Concrete Specimens ( L- Box Test ) شکل L آزمایش جعبه میلی متر و دیگري عمودي به ابعاد ×× شکل شامل دو قطعه یکی افقی به ابعاد L ابزاراین آزمایش، یک جعبه میلی متر است. که به وسیله یک دریچه و چهار میله فلزي به قطر میلیمتر از هم جدا می شوند.فاصله بین مرکز تا مرکز ×× لیتر بتن تازه بدون متراکم یا ویبره کردن در جعبه عمودي ریخته می شود . بعد از دقیقه میله هاي فلزي میلیمتر است. . ابتدا بتن از T و میلی متر T است.راحت دریچه بین قسمت افقی و عمودي باز می شود و زمان هاي لازم براي عبور میلی مترقسمت قائم به افقی از میان میل ه هاي فلزي اندازه گیري می شود.بعدازآنکه بتن به حالت متعادل برسدوهیچ حرکتی درآن مشاهده نشود ارتفاع / بیش از h/h اندازه گیري می شود . اگر نسبت h و متوسط ارتفاع بتن در قطعه عمودي h بتن در انتهاي قطعه افقی بتن از میان دریچه در پایان bleeding باشد
-نتایج آزمایشهای نفوذپذیری در محیط سولفاتی مزیت است.فاده از نانوسیلیس را در بتن به خوبی آشکار میکند. با توجه به نتایج بهدست آمده ملاحظه میگردد که در محیط سولفاتی، روند نفوذپذیری نمونه شاهد بیشتر از سایر بتنهایی می باشد که در آنها از نانوسیلیس است.فاده شده است. که این تاثیر در آزمایش نفوذپذیری تا درصد در نمونههای حاوی نانو سیلیس مؤثر بوده است.. با افزایش درصد نانوسیلیس از یک درصد به دو درصد نفوذپذیری نمونهها کاهش یافته و همچنین اثرات مخرب سولفات به حداقل رسیده است.. بنابراین می توان نتیجه گرفت که افزودن نانوسیلیس تا حد زیادی خواص مکانیکی بتن خودتراکم را بهبود ببخشد و همچنین پارامترهای دوام از جمله مقاومت فشاری و نفوذپذیری این نوع بتن را دربرابر عوامل خورندهی سولفاتی بهبود بخشد.
با توجه به جدول به طور کلی میتوان گفت که نفوذپذیری تمامی نمونهها در برابر آب از همان سنین اولیه بر اساس است.اندارد DIN، در ردۀ «نفوذپذیری کم» قرار گرفتهاند. جدول نتایج عمق نفوذ آب در نمونههای بتنی عملآوری شده در آب شرب، آب درصد و درصد سولفات در سنین ، و روزه را نشان میدهد. همانطور که مشاهده میکنیم با افزایش درصد نانوسیلیس نفوذپذیری کاهش مییابد که این درصد کاهش تقریبا درصد میباشد. با توجه به نمودار شکل با افزایش سن نمونهها نیز نفوذپذیری کاهش مییابد که در نمودار شکل به وضوح روشن است.. این کاهش نفوذپذیری در حدود درصد میباشد. عامل مخرب سولفاتمنیزیم عکس این قضیه عمل میکند و نفوذپذیری را افزایش میدهد ولی وجود نانوسیلیس، دوام بتن خودتراکم را افزایش داده و مانع افزایش نفوذپذیری میگردد. نانوسیلیس بر نمونههای عملآوری شده در محیط سولفات در حدود درصد در کاهش نفوذپذیری مؤثر است.. در نمونههای روزه وجود نانوسیلیس به مقدار یک درصد وزنی باعث کاهش نفوذپذیری در حدود درصد نسبت به نمونه شاهد گردید. این کاهش نفوذپذیری در نمونههای درصد، در حدود درصد نسبت به نمونه شاهد بوده است.. این روند کاهش نفوذپذیری بر اثر افزودن نانوسیلیس در سنین بالا به میزان بیشتری بوده، به طوریکه در نمونههای روزه و با نانوسیلیس و درصد این کاهش به ترتیب و درصد بوده و در نمونههای روزه افزودن نانوسیلیس به میزان و درصد به ترتیب باعث کاهش و درصدی نفوذپذیری نسبت به نمونه شاهد گردیده است.. البته افزایش سن نمونهها یکی دیگر از علل کاهش نفوذپذیری میباشد ولی این کاهش در سنین بالا به میزان بسیار کمی میباشد. در توجیه دلیل این موضوع میتوان گفت که نفوذپذیری به صورت حرکت مایع یا گاز در بتن تحت فشار تعریف میشود و یک خصوصیت ذاتی است. که به قرارگیری و نظم هندسی و ویژگی ذرات تشکیلدهنده بتن بستگی دارد و به وسیلة تراکم و تخلخل خمیر و هیدراته شدن سیمان و ناحیة انتقال بتن کنترل میشود. در خمیر هیدراته شده، حفرات مویینه و حفرات ژلی پخش شدهاند. حفرات ژلی بسیار کوچک هستند و در عین حال یک شبکه آزاد را تشکیل میدهند که نفوذپذیری آن بسیار کم است. و برعکس حفرههای مویینه با فضاهای بزرگتری بین ذرات سیمان وجود دارند. نفوذپذیری بهتر (پایینتر) مخلوطهای بتن خودتراکم را میتوان نسبت داد به کمتربودن آب به مواد پودری(w/b) این بتنها و نیز تراکم بهتر به دلیل خودمتراکم شوندگی و عدم نیاز به ویبره و درجه هیدراتاسیون بالاتر، به دلیل پخش ذرات سیمان در حضور فوق روانکنندهها که منجر به تخلخل کمتر هم در خمیر سیمان و هم در ناحیه انتقال میشود. در مقایسه با نتایجی که خاویر پوینتس و همکاران ] [ در بررسی نفوذپذیری بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس بدست آوردند به نظر میرسد که مشابه نتایجی که در این تحقیق آزمایشگاهی بدست آمد با افزودن نانوسیلیس از تخلخل بتن کاهش یافته و نفوذپذیری نیز کاهش مییابد و تفاوت در عملآوری نمونه ها در محیط های مختلف است. که در مقالههای قبلی بیشتر در محیط عادی بررسی شده بود ولی در این تحقیق آزمایشگاهی عملآوری نمونهها در درصدهای مختلف سولفاتمنیزیم مورد بررسی قرار گرفتند که در کل میتوان اینگونه نتیجهگیری کرد که روند کاهش نفوذپذیری در تحقیقات قبلی و این تحقیق با افزودن نانوسیلیس تقریبا مشابه بودند و تنها تفاوت در تاثیر سوء محیط مخرب سولفاتی در روند افزایش مقاومت فشاری و کاهش نفوذپذیری بر روی نمونههای بتنی بوده است..
بعد از ساخت نمونههای بتنی و ریختن آنها در قالبهای مکعبی و است.وانهای به مدت ساعت در این قالبها می مانند و بعد از ساعت نمونهها را از قالبها بیرون آورده و تمامی نمونهها را در حوضچه آب معمولی درجه سانتیگراد جهت عملآوری قرار میدهیم..پس از گذشت روز و عملآوری در آب، ثلث اول نمونهها در محیط آب معمولی، ثلث دوم در آب با درصد وزنی سولفاتمنیزیم و ثلث سوم در آب با درصد وزنی سولفاتمنیزیم مورد عملآوری قرار گرفتند. برای ساخت محیط سولفاته، به اندازه درصد و درصد وزن آب، سولفاتمنیزیم به آب اضافه میکنیم.