خاک تقویت شده با ژئوسنتتیک (GRS) به عنوان یک جایگزین مناسب برای GMSE در اوایل دهه مطرح شد. GRS از برهم کنش خاک و ژئوسنتتیک بهره می برد و توده خاک را به صورت داخلی تقویت می کند. برای است.فاده از اثر مثبت برهم کنش خاک و ژئوسنتتیک، فاصله ژئوسنتتیک در GRS بسیار کمتر از GMSE در نظر گرفته می شود. مخاطب باید توجه داشته باشد که در ادبیات فنی، اصطلاح GRS گاهی اوقات برای تمام سازه های خاکی تقویت شده با ژئوسنتتیک بدون توجه به فاصله عناصر تسلیح در مفاهیم طراحی است.فاده می شود ولی خواننده کتاب دیوار های خاک مسلح باید پس از خواندن این کتاب در این موضوع تمایز قائل شود.
فاصله مسلح کننده های مورد است.فاده در دیوار های GMSE نسبتاً زیاد می باشد. این موضوع از یک مفهوم اساسی طراحی، سرچشمه می گیرد که فاصله عناصر تسلیح به سختی برای عملکرد مهم است. و فاصله بزرگتر منجر به زمان ساخت کوتاه تر می شود. با این حال، در سال های اخیر، تأثیر مفید است.قرار
تفاوت اصلی بین این دو روش، در مفاهیم طراحی نهفته است.. GRS در واقع ژئوسنتتیک های نزدیک به هم در داخل خاک را برای مسلح سازی خاک در نظر می گیرد. ولی در GMSE ها فاصله ژئوسنتتیک ها به عنوان اعضای اصطکاکی برای تثبیت گوه گسیختگی احتمالی در نظر گرفته می شود. این تفاوت سبب می شود تا نقشه نما در این دو روش کاملاً متفاوت باشد. در GRS، نقش رویه های است.فاده شده در ابتدا بهبود زیبایی ظاهری و در گام بعدی کمک به مقابله با ریزش که در حقیقت کمک سازه ای است.، می باشد.
در مقوله محبوبیت در دنیای امروز، GMSE از محبوبیت بسیار بیشتری نسبت به GRS برخوردار است.. این موضوع تا حدی به این دلیل است. که درک درستی از GRS وجود ندارد و علاوه بر این، شباهت بیشتر GMSE در مفاهیم طراحی به دیوار های حائل معمولی می تواند دلیل دیگری در توجیه این تفاوت در محبوبیت باشد. چرا که اکثر طراحان با مقوله تغییر چندان راحت نیستند و ترجیح می دهند از طرح های موجود که امتحان خود را پس داده است. است.فاده نمایند.
یکی از روشهای نوین مهار لرزهای دیوارها که در پیوست ششم است.اندارد نیز مطرح شده است.، مسلح کردن دیوار با است.فاده از شبکه الیاف است.. وال مش راه حلی برای تجاریسازی این راهکار و است.فاده از آن در صنعت ساختمان است.. در ادامه پس از معرفی وال مش، به بررسی نکات اجرایی آن میپردازیم.