After the rearrangement, the necessary sub-spaces were defined according to the function of space. In the dining hall which there the food is served and not prepared, a small pantry was planned with small facilities for preparing food, a dishwasher, a hot counter, a refrigerator, and storage boxes. In the prayer hall, the shoe rack is placed separately, storage are removed from sight, and audio devices are considered to complete the requirement of this space. The previously existed automatic sliding doors was also reused in the design of the entrance to the dining room and bathroom, to reduce costs.

One of the advantages of this work is that the interior designer, according to your taste and budget, offers various options of various equipments and accessories such as home furniture, fabrics and materials, as well as different ideas, and makes it easier for you to access these items. As a result, the house and the resulting layout will be completely in line with your lifestyle as well as your taste, and due to familiarity and sufficient experience in this work, it is aware of the quality and durability of the selected products.

در پلان پیشین مجموعه، نمازخانه در جبهه شمالی بنا، و سالن غذاخوری در جبهه جنوبی قرار داشت که با توجه به جهت قبله در نمازخانه و دسترسی به آن، راهرویی طویل ارتباط بین فضاها را امکان‌پذیر کرده بود. راهروی موجود ضمن داشتن کیفیت فضایی نامطلوب، مساحت زیادی را نیز به خود اختصاص داده بود. از طرف دیگر، قرارگیری سالن غذاخوری در جبهه جنوبی بنا و داشتن بازشوهایی با چشم‌انداز نامناسب به بام و تاسیسات ساختمان مجاور، و نیز فاصله آن با اتاق ظرف‌شویی، نیاز به بازنگری در طراحی داشت. همچنین الزاماتی چون داشتن دو دسترسی اصلی از شمال و جنوب به بام، حفظ مساحت‌های لازم برای هر فضا با توجه به خواسته کارفرما، و دسترسی به اتاق تاسیسات، محدودیت‌های خود را اعمال می‌کرد. بنابراین اولین گام در طراحی فضای داخلی، چینش مجدد فضاها و ساماندهی آن‌ها بود. در نتیجه، با جابه‌جایی نمازخانه و سالن غذاخوری، دسترسی مناسب‌تر به نمازخانه، و چشم‌انداز زیباتر به سمت کوه‌های شمالی تهران، در سالن غذاخوری حاصل شد. لابی ورودی نیز با قرارگیری در مجاورت آسانسور، دسترسی به سایر فضاها را با مساحت و هندسه‌ای مناسب‌تر فراهم آورد. در انتها نیز سرویس بهداشتی با توجه به محدودیت تاسیسات، در میانه این دو فضا، و در مجاورت نمازخانه جای داده شد.

انتخاب مصالح، و رنگ و بافت آن‌ها، متناسب با ماهیت هریک از فضاها صورت گرفت. از آنجا که هدف ما در طراحی نمازخانه، سادگی و خلوص در تمامی اجزای آن بود، به شکلی که تمرکز اصلی بر جهت قبله و موقعیت محراب باشد، از ترکیب رنگ آبی و سفید در این فضا است.فاده شد که محیطی آرامش‌بخش را در زمان خلوت و عبادت روزانه، برای نمازگزاران مهیا می‌کند. تفکیک این دو رنگ با تضاد دلنشین خود در مجاورت محراب، و است.فاده از ریتم و تکرار در الگوی هندسی این محدوده، موجب تمرکز بیشتر بر آن شد، و نیز امتداد این الگو در بازشوها و کاشت درختچه‌ها در پس‌زمینه آن، حال‌وهوای زنده‌تری در فضا ایجاد کرد. همچنین جداره شمالی و اطراف محراب با آیات برجسته به خط بنایی، و با رنگ سفید و بافتی یکنواخت تکمیل شد. در سالن غذاخوری نیز انتخاب چوب و ترکیب آن با پس‌زمینه سفید و طوسی، گرمای خاصی به فضا بخشیده و محیطی صمیمی برای یک گپ‌وگفت دوستانه در هنگام صرف غذا ایجاد کرده است.. همچنین در فضای بیرونی و در بام، یک لایه پوشش گیاهی، شامل درختچه و گیاهان رونده، به‌صورت یکپارچه و پیوسته، با داربست‌های مشبک به ارتفاع /۵ متر، برای بهبود چشم‌انداز تمامی جداره‌های دارای بازشو تعریف شده است..

در طول فرایند اجرا نیز محدودیت‌هایی وجود داشت، از جمله اینکه ساختار صنعتی و جداره‌های متشکل از ساندویچ‌پانل در پروژه، محدودیت‌هایی در انتخاب پوشش جداره‌های داخلی ایجاد می‌کرد که اثر مستقیم این عامل بر طراحی فضاها و عناصر داخلی، باید از ابتدا در نظر گرفته می‌شد. این در حالی است. که وجود مصالح بنایی در جداره‌های خارجی یک ساختمان باعث می‌شود که بتوان طیف گسترده از شیوه‌های اجرایی را برای پوشش جداره‌های داخلی در نظر گرفت.