با توجه به محدودیت میزان سوخت های فسیلی و هزینه تامین آنها و همچنین اهمیت مسائل زیست محیطی ، تولیدکنندگان دیگ های تاسیساتی، در یک ده گذشته ، کوشیده اند با بکار گیری تکنولوژی های جدید مانند تکنولوژی چگالش در جهت بهبود کیفیت کارکرد این تجهیزات حرکت نمایند .
بطور کلی در دیگ های متداول غیر چگالشی، بخشی از گرمای محسوس سوخت به آب منتقل شده ، که این مقدار در دیگ های مختلف با توجه به راندمان حرارتی ، متفاوت بوده و قسمتی از گرمای محسوس سوخت ، به همراه تمام گرمای نهان از طریق دودکش به محیط بیرون تخلیه می شود. تخلیه گازهای حاصل از احتراق با دمای بالای حدود ۵ تا درجه سانتیگراد، تلفات شدید انرژی را به ساختمان تحمیل می نماید.
سطح حرارتی (سطح گذرسیال داغ)، حجم مناسب محفظه برگشت و کوره (به جهت احتراق کامل سوخت) انتخاب سایز تیوپها، چیدمان سطوح حرارتی، سطح مقطع گذر سیال و سرعت جرمی سیال داغ (m/s) جهت کاهش مصرف سوخت و بازده بالا از نکات مهمی است. که در طراحی حرارتی دیگ رعایت میگردد.
به جز راندمان بالای حرارتی و پایین بودن آلایندگی زیست محیطی دیگ های چگالشی، قابلیت تغییر ظرفیت، کنترل پذیری وکاهش میزان فضای اشغال شده در موتورخانه، سهولت در نصب و راه اندازی، تعمیر و نگهداری آسان ، کاهش هزینه های جاری ساختمان و همچنین کاهش میزان سر و صدا از دیگر ویژگی های مهم دیگ های چگالشی می باشند.
دیگ های چگالشی، نسل جدیدی از تجهیزات موتورخانه می باشند که برای اولین بار در سال تولید شده اند . این تجهیز نسبت به تکنولوژی های قبلی در دیگ های چدنی و فولادی ، دارای راندمان حرارتی بالاتر و در تیجه مصرف سوخت کمتر، و همچنین آلایندگی کمتری می باشد .