ساختمان این جرثقیل ها مشابه جرثقیل های برجی ثابت (تاور کرین) مستقل می باشد، اما در ارتفاعاتی مورد است.فاده قرار می گیرد که امکان است.فاده از جرثقیل های متکی به خود یا سیار وجود نداشته باشد. برج یا دکل جرثقیل به کمک مهارهای فولادی منفرد یا زوجی به ساختمان متصل می شود تا ثبات لازم را کسب نماید.
تیر مشبک پایه جرثقیل برج یا دکل بازو یا تیر اصلی جرثقیل پایه در پایین به یک بالشتک بتنی بزرگ که تکیه گاه تاورکرین است. پیچ شده است. و در بالا به دکلی متصل شده که به تاورکرین ارتفاع می بخشد. واحد چرخان دکل در بالای دکل، واحد چرخان که شامل چرخ دنده و موتور میباشد قرار دارد و اجازه می دهد تا تاورکرین بتواند به دور خود بچرخد.
این ماشین ها توانایی حرکت روی زمین و انتقال از نقطه ای به نقطه دیگر را دارا می باشند اما نوع حرکت آنها با یکدیگر متفاوت است. جابه جایی تعدادی از آنها توسط ریل می باشد و در برخی دیگر نیز بر روی زنجیر هایی که شبیه به زنجیر تانک می باشد جابه جا می شوند در تعدادی دیگر نیز از چرخ های لاستیکی بزرگ و قدرتمند که شبیه به لاستیک هواپیما می باشد است.فاده می شود .
اولین جرثقیل برجی (تاورکرین) به وسیله یونانیان باستان اختراع شد و با نیروی کارگران و چهارپایان کار خود را انجام می داد. این تاورکرین برای ساختن ساختمان های بلند در آن زمان مورد است.فاده قرار می گرفت و اجازه حمل اجسام سنگین به بالای بنای مورد نظر را ایجاد می کرد.
نیروی محرکه جرثقیل، برق با ولتاژ بالاست و کابل برق رسان به یک قرقره فنردار متصل می شود تا با عقب آمدن جرثقیل کابل اضافی به داخل قرقره کشیده شود و بدین ترتیب خطر قطع یا گیر کردن توسط واگن چرخدار حمل جرثقیل بر روی ریل کاهش یابد. میزان ظرفیت باربری و تجهیزات بازوی متحرک جرثقیل سیار (تاور کرین)، مشابه جرثقیل های ثابت می باشد.