ساختمان این جرثقیل ها مشابه جرثقیل های برجی ثابت (تاور کرین) مستقل می باشد، اما در ارتفاعاتی مورد است.فاده قرار می گیرد که امکان است.فاده از جرثقیل های متکی به خود یا سیار وجود نداشته باشد. برج یا دکل جرثقیل به کمک مهارهای فولادی منفرد یا زوجی به ساختمان متصل می شود تا ثبات لازم را کسب نماید.
بسیاری از حوادث جرثقیل های برجی نه به دلیل نقص فنی در تاور کرین بلکه به دلیل اشتباه ریگر در بستن درست بار و یا عدم ارتباط مناسب در حین بروز خطراتی مثل گیر کردن بخشی از بار به میلگردها یا بخشی از سازه در حال ساخت و وارد شدن شُک ناگهانی به فلش به دلیل باربرداری بیش از حد تعیین شده برای تاور کرین ها رخ می دهد. ارتباط بین ریگر و اپراتور تاور کرین اغلب از طریق بیسیم صورت می پذیرد ولی باید هر دو این افراد با علائم است.اندارد و قراردادی ریگری آشنا باشند تا در صورت قطع ارتباط یا صدای محیطی بیش از اندازه این امکان را داشته باشند تا به وسیله آن با یکدیگر ارتباط داشته باشند.
به طور کلی این نوع جرثقیل نسبت به جرثقیل های برجی ثابت یا مشابه به بازوی متحرک افقی یا تاشو کوچکتری جهت پوشش سطح ساختمان در دست ساخت نیاز دارد و نیز بازوی متحرک جرثقیل (تاور کرین) از قطعات کوچکتری جهت پوشاندن منطقه ساختمانی که به سادگی جابجا می شوند تشکیل می شوند.
توضیح اینکه پس از ارتفاع است.انداردی که سازنده ی دستگاه تعیین نموده است. می بایست جهت ارتفاع بیشتر از است.اندارد دستگاه توسط کادر آنکاراژ ( کمربند ) به نقاطی از ساختمان و یا سازه مورد نظر مهار گردد . کلیه مراحل نصب ، مونتاژ ، ارتفاع دادن ، بستن کمربند و می بایست توسط نیرو های متخصص و کار آزموده قرار گیرد زیرا کوچکترین اشتباه می تواند آخرین اشتباه افراد باشد.
کسی که بتواند این دستگاه عظیم را کنترل کند ، راننده یا اپراتور تاور کرین نام دارد که قبل از هر کاری باید گواهینامه تاور کرین را بگیرد و همچنین مهارت و تجربه لازم را داشته باشد یا به طور خلاصه اپراتور تاور فردی است. که به کنترل جرثقیل برجی میپردازد و کار های مربوط به کنترل و انجام کار های ساختمانی را انجام میدهد.