لازم به توضیح است. هدف از فرآیند بهینه‌ سازی اسکلت فلزی یا سازه فولادی به غیر از حداقل نمودن هزینه کلی و تمام شده ساخت سازه فلزی از طریق کاهش تناژ کلی اعضای فلزی آن، خودکار نمودن فرآیند طولانی و پیچیده طراحی اعضای سازه و یا بهینه‌ سازی و بهبود عملکرد کلی سازه در برابر شرایط خاص بارگذاری همچون بارگذاری لرزه ای می باشد.

سازه فلزی در صورت نیاز، قابلیت تقویت پذیری دارد یعنی اگر به هر دلیلی، همچون اشتباه در انجام محاسبات یا اجرای نادرست اعضا ساختمان اسکلت فلزی، به شکل غلط و ناصحیحی ساخته شود، می‌توان سازه فلزی را در حین کار با روش‌های موجود تقویت کرد.

در سازه فلزی بسیاری از سازه ها، عموما مقاطع ستون‌ها به صورت قوطی، صلیب یا H شکل هستند و برای تیرها نیز مخصوصا در قاب های خمشی است.فاده از تیرآهن های I شکل تک جوابگو نخواهد بود. به دلیل پیچیده بودن مراحل ساخت و نیاز به دقت بیشتر در عملیات برشکاری، مونتاژ و جوشکاری اسکلت فلزی معمولا در کارخانه ساخته شده و جهت نصب به کارگاه منتقل می شود.

در این روش تمام اجزای اسکلت فولادی در کارگاهی خارج از محل پروژه ساخته شده و رنگ آمیزی می شوند و سپس بعد از حمل و جابجایی به محل پروژه، با پیچ و مهره به محل مورد نظر متصل خواهند شد. اندازه اجزای سازنده اسکلت فلزی بر اساس اندازه وسیله نقلیه ای که قرار است. آن اجزا را به محل نصب تحویل دهد، کنترل می شود.

اجزای سازه فولادی یا اسکلت فلزی معمولاً برای کامیون های معمولی، طولی به اندازه حداکثر متر و برای تریلرهای بزرگ طولی به اندازه متر دارند. ساخت اسکلت فولادی از طریق این روش بسیار سریع صورت می گیرد، زیرا در محل پروژه ساختمانی، فقط کافی است. اجزای اسکلت فولادی حمل و جابجا شوند و با پیچ و مهره در محل مناسب خود که پیش از این طراحی گردیده است.، نصب شوند.