بریکر ها از یک سوییچ ساده که به یک بیمتال یا مگنت برقی وصل شده است. تشکیل می شوند. سیم فازی که در مدار به کار می رود به دو قسمت انتهایی سوییچ متصل می شود. با روشن شدن سوییچ جریان الکتریسیته از ترمینال پایینی داخل مگنت یا بیمتال عبور کرده و از طریق کنتاکت متحرک به کنتاکت ثابت انتقال می یابد و سپس از ترمینال بالایی مدار خارج می شود.

این نوع از کلید مینیاتوری هنگامی که جریان عبوری از جریان نامی بیشتر شود در یک مدت زمان خاص ( که از تمامی تیپها کمتر است. ) طبق منحنی قطع ، فرمان قطع را صادر می کند. حساسیت این نوع از کلیدها ، هم در مواقع اضافه بار و هم اتصال کوتاه از تمامی تیپهای دیگر بیشتر است. و در صورت بروز خطا مدار را سریعتر قطع می کند. بنابر این کاربرد این نوع فیوز مینیاتوری در مدارات با حساسیت بالا می باشد.

بریکر ها از یک سوییچ ساده که به یک بیمتال یا مگنت برقی وصل شده است. تشکیل می شوند. سیم فازی که در مدار به کار می رود به دو قسمت انتهایی سوییچ متصل می شود. با روشن شدن سوییچ جریان الکتریسیته از ترمینال پایینی داخل مگنت یا بیمتال عبور کرده و از طریق کنتاکت متحرک به کنتاکت ثابت انتقال می یابد و سپس از ترمینال بالایی مدار خارج می شود.

در حالت اضافه بار (زمانی که جریان بیشتر از جریان نامی از MCB بگذرد)، در هنگام گذر جریان ، بی متال گرم شده و خم می شود و ضامن مکانیکی را آزاد می کند. مدت زمان خم شدن بی متال به مقدار جریانی که از آن می گذرد بستگی دارد. هر چه جریان بیشتر شود، انحراف بی متال سریعتر انجام می شود. در حالت اتصال کوتاه، جریان گذرا از مگنت پیستون را به سمت ضامن حرکت می دهد. در نتیجه ضامن به صورت آنی آزاد می شود و بلافاصله اتصالات را آزاد می کند.

در اثر جریانات اتصال کوتاه این سیم پیچ شارژ شده و تیغه های فلزی را از هم جدا می کند . بریکر های برق در انواع مختلف مغناطیسی یا حرارتی وجود دارند که جزئیات نحوه کار هر کدام از آنها با هم متفاوت است. اما کارکرد کلی آنها یکی است. و برای محافظت از مدار و تجهیزات به کار می روند .