از این رو ، وقتی پیستون های هیدرولیکی دکل ها را به سمت بالا فشار می دهند ، چرخ دنده های دکل ها را به زنجیر غلتک فشار می دهند. این اتفاق می افتد زیرا یک طرف زنجیر به قاب غیر متحرک لیفتراک ثابت است. و تنها راهی که دکل ها می توانند به سمت بالا حرکت کنند این است. که چرخ دنده ها در جهت عقربه های ساعت بچرخند و چنگال ها را از بالای سر بکشند.
فرمان دارای پدال شتاب ، فرمان ، ترمز ، دنده عقب و دنده جلو است.. لیفتراک ها از فرمان چرخ عقب است.فاده می کنند. هنگامی که فرمان را روشن می کنید ، چرخ در محور عقب شروع به چرخش به عقب و جلو می کند. این هدف به طور عمدی طراحی شده است. تا به اپراتور اجازه دهد در هنگام حمل بار ، درجه چرخش و دقت بیشتری داشته باشد.
پیستون های هیدرولیک به دو ساختار اصلی عمودی متصل می شوند که به عنوان دکل شناخته می شوند. چنگالهایی که قصد حمل بار را دارند توسط یک جفت قرقره زنجیر غلتکی که تکیه گاه آنها یک دنده در بالای دکل است. به بدنه اصلی لیفتراک متصل می شوند.
حجم گاز در سیلندر فشار داخل آن را افزایش می دهد. فشار وارد شده به ناحیه سر پیستون ، نیرویی به سمت بالا ایجاد می کند. این نیرو باعث حرکت پیستون به سمت بالا ، افزایش حجم گاز و به حداقل رساندن فشار می شود. این تعادل فیزیکی را در ارتفاع لیفتراک و نیرویی معادل از گاز و بار لیفتراک ایجاد می کند.
حجم گاز در سیلندر فشار داخل آن را افزایش می دهد. فشار وارد شده به ناحیه سر پیستون ، نیرویی به سمت بالا ایجاد می کند. این نیرو باعث حرکت پیستون به سمت بالا ، افزایش حجم گاز و به حداقل رساندن فشار می شود. این تعادل فیزیکی را در ارتفاع لیفتراک و نیرویی معادل از گاز و بار لیفتراک ایجاد می کند.