ویندوز برای دخیره volume type، drive letter و بقیه اطلاعات مرتبط، از پایگاه داده ای به نام LDM(Logical DiskManager) است.فاده میکند و یک نسخه Backup از آن تهیه میکند. در MBR، این اطلاعات در فایلی به حجم حدود یک مگابایت، داخل هر درایو ذخیره میشود اما در GPT، یک پارتیشن مخفی یک مگابایتی به نام LDM metadata partition در انتهای دیسک، مسثولیت ذخیره سازی اطلاعات رابر عهده دارد.

پارتیشن بندی ویندوز مزایای زیادی دارد. پارتیشن‌های کوچک‌تر اغلب دارای اندازه‌های کلاستر کوچک‌تر هستند. اندازه کلاستر کوچکترین بخش داده‌ای است. که پارتیشن می‌تواند ذخیره کند. پارتیشن بزرگ ممکن است. اندازه کلاستر کیلوبایت داشته باشد.

در Dynamic Disk چه اتفاقی افتاده؟ ویندوز یک ساختار جدید برای ساخت پارتیشنها تدارک دیده که در آن چیزی مانند یک لایه (Volume)، کل هر پارتیشن را در برمیگیرد و ما میتوانیم این لایه را مانند پارتیشن مدیریت کنیم. فکر کنم فهمیدید که چرا در Dynamic Disk، چرا به جای پارتیشن، مفهومی به نام Volume داریم. در واقع طبق تعریف Volume، ما فقط یک ابزار ذخیره سازی داریم، نه یک هارد دیسک با پارتیشنهای مختلف.

این بدان معنی است. که فایل با یک کاراکتر در آن کیلوبایت فضای روی دیسک را اشغال می‌کند. در پارتیشن کوچکتر، همین فایل ممکن است. فقط به کیلوبایت برای ذخیره نیاز داشته باشد. بنابراین اگر تعداد زیادی فایل کوچک را ذخیره می‌کنید این است.راتژی می‌تواند مفید باشد.

سپس اگر هارددیسک Dynamic نباشد، ابتدا باید تبدیل Basic به Dynamic انجام شود.(تصویر هشدار بالا نمایش داده میشود) و بدین معنی است. که دیگر قابلیتdual-booting (استفاده از دو سیستم عامل در یک کامپیوتر) نداریم و همه سیستم عاملها غیر از سیستم عامل فعلی، غیر قابل است.فاده خواهند شد.