براي ارزیابی ثبات سیستم حفره هاي هوا نسبت به حرکت، لرزش و مخروط کردن K.H.Khayat – J. Assad این آزمایش توسط بتن ارائه گردید.در این آزمایش نمونه ها و دقیقه بعد از تماس سیمان و آب برداشته شدند .براي مدل کردن حرکت ولرزشها بتن پس از دقیقه مخلوط شدن دقیقه است.راحت می کند براي جلوگیري از تبخیر در طی است.راحت سطح بتن با یک پارچه مرطوب پوشیده براي ارزیابی هواي از دست رفته در حین مخروط کردن Pigeon – Saucier – Plante می شود این روش مشابه روشی است. که تعیین می گردد.براي تعیین سیستم حفره هاي هواي آزاد ASTMC و یا حمل و نقل است.فاده کردند .مقدار هواي آزاد در بتن براساس میلی متر از بتن برداشته می شود و پس از آنکه ساعت در آب آهک ×× در بتن سخت نمونه هاي است.وانه اي به ابعاد اشباع و در دماي درجه سانتی گراد نگهداري شدند . توسط اره در امتداد طول بریده می شوند. سطح نمونه ها پولیش شده و به صورت میکروسکوپیک مورد بررسی قرار می گیرند ASTMC Modified Point – Count Method براساس است.اندارد آزمایش خود متراکم شوندگی در سایت ضعف در خود متراکم شوندگی اصلاح پذیر نیست در هنگام اجرا روشهاي نمونه برداري کاربرد زیادي نداردو SCC از آنجایی که در بتن پیشنهاد می کند که دستگاه شامل قیف و مفتولهاي فلزي به Ouchi باید تمام حجم بتن مورد آزمایش قرار گیرد با چنین است.دلالی عنوان مانع بین کامیون میکسر و پمپ در سایت قرار گیرد . اگر بتن به سهولت از داخل این ابزار عبور کند مناسب است. و در غیر این صورت باید قبل از ریخته شدن در قالب یا مردود شمرده شود . بحث و تجزیه و تحلیل از

اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس بر تخلخل و نفوذپذیری بتن خودتراکم سخت­شده در ­سنین­ پایین توسط خاویر پوینتس و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق آزمایش­های تبخیر آب، فشار مویینگی، درجه حرارت و سرعت پالس فراصوتی  بر روی نمونه­ها انجام گرفت. نتایج حاکی از این بود که با اضافه کردن سیلیس ساختار بتن سخت­شده اصلاح شد و تخلخل بتن کاهش یافت. همچنین منجر به کاهش نفوذپذیری بتن در سنین و روزه گردید[]. ارهان گونوسی و همکاران بررسی رفتار رئولوژیکی نانوسیلیس و خاکستر تازه بر مخلوط بتن خودتراکم مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق آزمایشگاهی از نانوسیلیس با درصد­های ، و درصد وزنی سیمان و نسبت وزنی آب به سیمان . تحت آزمایش­های بتن تازه از جمله زمان افت جریان، جعبه L، قیف V و غیره قرار گرفت و نتایج حاکی از این بود که افزودن خاکستر بادی نسبت به افزودن نانوسیلیس تأثیر بهتری در بهبود خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم داشته است. []. مطالعه آزمایشگاهی اثر نانوسیلیس روی خواص مکانیکی و دوام بتن خودتراکم توسط محمدرضا تقی­خانی و همکاران انجام شد. در این تحقیق ابتدا طرح مخلوط­های مختلفی برای چهار نوع بتن خودتراکم (SCC)، ساخته و آزمایش شد: -بتن خودتراکم حاوی فقط نانوسیلیس -بتن خودتراکم حاوی فقط میکروسیلیس -بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس -بتن خودتراکم شاهد، فاقد نانو سیلیس و میکروسیلی. بدین ترتیب مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L و مقاومت فشاری و روزه نمونه ها تعیین شد. سپس براساس نتایج واز آنجا که تاکنون آئین نامه مدونی جهت خصوصیات بتن خود‍‍‍تراکم تهیه نشده است.، نتایج نشان می­دهد که افزودن تنها نانوسیلیس به مخلوط بتن خودتراکم باعث بهبود خواص مهندسی بتن نشده است.. هر‍چند، امکان عملکرد رضایت بخش با کاربرد میکروسیلیس در طرح اختلاط­های این نوع بتن وجود دارد، همچنین با افزودن همزمان میکروسیلیس و نانوسیلیس به مخروط­های بتن خودتراکم، بهترین تأثیر در خواص مهندسی در مقایسه با بتن خودتراکم شاهد ایجاد شده است. []. تاکنون بررسی­های انجام گرفته بر روی دوام و نفوذپذیری بتن خودتراکم در محیط عادی صورت گرفته است. و نیاز به بررسی نفوذپذیری و خواص مکانیکی در محیط مخرب سولفاته با درصدهای مختلف نانوسیلیس ضروری به نظر می رسد.

توسط آیین نامه( ASTM C- (JSCE مورد تأیید قرار گرفته است.. این آزمایش توسط انجمن مهندسان عمران ژاپن است. .این آزمایش براي سنجش میزان تغییر شکل پذیري بتن تحت اثر وزن خود و میزان غلبه بر اصطکاك داخلی بکار می رود .این آزمایش نیز شناخته میشود .براي انجام این آزمایش از همان مخروط &#; Deformability تحت عنوان آزمایش تغییر شکل پذیري یا اسلامپ که براي بتن معمولی کاربرد دارد ،استفاده می شود . با این تفاوت که بعد از برداشتن مخروط،مقداراسلامپ برابر است. بامتوسط قطربتن پخش شده درطی دوبار تکرار آزمایش شکل و جمعی از محققان معتقدند که براي سنجش بهتر اسلامپ در 

همچنین با افزایش این مقاومت تردی و شکنندگی بتن نیز افزایش یافت در حال حاضر با اضافه نمودن مواد پوزولانی همچون خاکستر بادی، سرباره کوره های آهن گدازی، خاکستر پوسته برنج و بالاخره پوزولان های طبیعی و تغییرات در طرح اختلاط می توان به بتن هایی دست یافت که بدون تغییر قابل ملاحظه در مقاومت، آنها از نقطه نظر دوام به بتن هایی با دوام بالا باشند .

با توجه به جدول به طور کلی می‌توان گفت که نفوذپذیری تمامی نمونه­ها در برابر آب از همان سنین اولیه بر اساس است.اندارد DIN، در ردۀ «نفوذپذیری کم» قرار گرفته­اند. جدول نتایج عمق نفوذ آب در نمونه­های بتنی عمل­آوری شده در آب شرب، آب درصد و درصد سولفات در سنین ، و روزه را نشان می‌دهد. همان­طور که مشاهده می­کنیم با افزایش درصد نانوسیلیس نفوذپذیری کاهش می­یابد که این درصد کاهش تقریبا درصد می­باشد. با توجه به نمودار شکل با افزایش سن نمونه­ها نیز نفوذپذیری کاهش می‌یابد که در نمودار شکل به وضوح روشن است.. این کاهش نفوذپذیری در حدود درصد می­باشد. عامل مخرب سولفات‌منیزیم عکس این قضیه عمل می­کند و نفوذپذیری را افزایش می­دهد ولی وجود نانوسیلیس، دوام بتن خودتراکم را افزایش داده و مانع افزایش نفوذپذیری می­گردد. نانوسیلیس بر نمونه‌های عمل­آوری شده در محیط سولفات در حدود درصد در کاهش نفوذپذیری مؤثر است.. در نمونه­های روزه وجود نانوسیلیس به مقدار یک درصد وزنی باعث کاهش نفوذپذیری در حدود درصد نسبت به نمونه شاهد گردید. این کاهش نفوذپذیری در نمونه­های درصد، در حدود درصد نسبت به نمونه شاهد بوده است.. این روند کاهش نفوذپذیری بر اثر افزودن نانوسیلیس در سنین بالا به میزان بیشتری بوده، به طوری­که در نمونه­های روزه و با نانوسیلیس و درصد این کاهش به ترتیب و درصد بوده و در نمونه‌های روزه افزودن نانوسیلیس به میزان و درصد به ترتیب باعث کاهش و درصدی نفوذپذیری نسبت به نمونه شاهد گردیده است.. البته افزایش سن نمونه­ها یکی دیگر از علل کاهش نفوذپذیری می­باشد ولی این کاهش در سنین بالا به میزان بسیار کمی می­باشد. در توجیه دلیل این موضوع می‌توان گفت که نفوذپذیری به صورت حرکت مایع یا گاز در بتن تحت فشار تعریف می‌شود و یک خصوصیت ذاتی است. که  به قرارگیری و نظم هندسی و ویژگی ذرات تشکیل‌دهنده بتن بستگی دارد و به وسیلة تراکم و تخلخل خمیر و هیدراته شدن سیمان و ناحیة انتقال بتن کنترل می‌شود. در خمیر هیدراته شده، حفرات مویینه و حفرات ژلی پخش شده‌اند. حفرات ژلی بسیار کوچک هستند و در عین حال یک شبکه آزاد را تشکیل می‌دهند که نفوذپذیری آن بسیار کم است. و برعکس حفره‌های مویینه با فضاهای ‌ بزرگتری بین ذرات سیمان وجود دارند. ‌ نفوذپذیری بهتر (پایین‌تر) مخلوط‌های بتن خودتراکم را می‌توان نسبت داد به کمتربودن آب به مواد پودری(w/b) این بتنها و نیز تراکم بهتر به دلیل خودمتراکم شوندگی و عدم نیاز به ویبره و درجه هیدراتاسیون بالاتر، به دلیل پخش ذرات سیمان در حضور فوق روان‌کننده‌ها که منجر به تخلخل کمتر هم در خمیر سیمان و هم در ناحیه انتقال می­شود. در مقایسه با نتایجی که خاویر پوینتس و همکاران ] [ در بررسی نفوذپذیری بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس بدست آوردند به نظر می‌رسد که مشابه نتایجی که در این تحقیق آزمایشگاهی بدست آمد با افزودن نانوسیلیس از تخلخل بتن کاهش یافته و نفوذپذیری نیز کاهش می‌یابد و تفاوت در عمل‌آوری نمونه ها در محیط های مختلف است. که در مقاله‌های قبلی بیشتر در محیط عادی بررسی شده بود ولی در این تحقیق آزمایشگاهی عمل‌آوری نمونه‌ها در درصدهای مختلف سولفات‌منیزیم مورد بررسی قرار گرفتند که در کل می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که روند کاهش نفوذپذیری در تحقیقات قبلی و این تحقیق با افزودن نانوسیلیس تقریبا مشابه بودند و  تنها تفاوت در تاثیر سوء  محیط مخرب سولفاتی در  روند افزایش مقاومت فشاری و کاهش نفوذپذیری بر روی نمونه‌های بتنی بوده است..