در این تحقیق، آزمایش مقاومت فشاری نمونهها بر اساس است.اندارد ASTM C انجام شد. نمونهها را بعد از عملآوری در محیط عادی و محیط سولفاته از آب خارج کردیم و به مدت یک روز در دمای محیط قرار دادیم. سپس نمونه ها را در دستگاه بتن شکن قرار داده ونیروی لازم جهت گسیخته شدن نمونه از روی دستگاه قرائت شده و ثبت گردید. آزمایش در سنین ، و روز بر روی نمونههای مکعبی با ابعاد سانتیمتر انجام شد. در شکل نحوهی شکست نمونه ها آورده شده است. که این نوع شکست با توجه به نمودار تنش-کرنش نمونه ها قابل توجیه میباشد.
بررسی قرار گرفت تا اینکه نظریه بتن خودتراکم به عنوان راه حلی برای رفع مشکل دوام سازههای بتنی توسط اوکامورا (Okamura) در سال ۸ مطرح گردید []. توافق گستردهای وجود دارد که فناوری نانو دارای پتانسیل انقلابی در جهان علم مواد بتن میباشد. یکی از این محصولات، نانوسیلیس میباشد. نانوسیلیکا یک محصول ترکیبی با ذرات کروی در طیف وسیعی از - نانومتر است.. ترکیب نانوسیلیس در بتن، سیمان پرتلند و مصالح در آزمایشگاه با موفقیت همراه بوده است. []. نانوسیلیس، تخلخل در سیمان هیدراته شده را به وسیلهی پر کردن فضاهای خالی بین ذرات بزرگتر در مقیاس نانو کاهش میدهد. علاوه بر این، نانوسیلیس فعالیتهای پوزولانی را در مصالح و خاکستر بادی فراهم میکند، که نتایج آن منجر به افزایش سریعتر در مقاومت و پتانسیل برای کاهش مشکلات و مقاومت آهسته در مصالح پوزولانی میباشد []. نانوسیلیس همچنین میتواند مقدار سیمان مورد نیاز برای بتن را کاهش دهد، در نتیجه کاهش تولید حرارت بالا و وجود مشکلات انقباضی با محتویات بالا کاهش پیدا میکند []. گارسیا و همکارانش اصلاح بتن خودتراکم با آمورف نانوسیلیس با درصدهای مختلف نانوسیلیکا در بتن خودتراکم با توزیع ذرات مشابه از طریق دو فرآیند متفاوت مورد آزمایش قرار دادند. تأثیر نانوسیلیس بر خواص بتن تازه و دوام بتن سختشده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دستآمده نشان میدهد که نانوسیلیس میتواند خواص مکانیکی و دوام بتن را بهبود ببخشد []. در مطالعه دیگر آزمایشگاهی، عملکرد دوام بتن با نانوسیلیس توسط هانگجیان دو و همکارانش با درصدهای / و / نانوسیلیس در نمونههای بتنی انجام گرفت. با توجه به نقش پرکنندگی و واکنش پوزولانی نانوسیلیس بخصوص در منطقهگذار سطحی که منجر به کاهش تخلخل و نفوذپذیری و افزایش دوام در نمونهها گردید []. نفوذپذیری بتن یکی از خواص مهم بتن در رابطه با دوام آن است.، که این خاصیت، تسهیلاتی را فراهم میکند که آب یا سیالات دیگر بتوانند از میان بتن جریان پیدا کرده و مواد مضر و آسیب رسان را با خود به درون بتن حمل نمایند.
بعد از ساخت نمونههای بتنی و ریختن آنها در قالبهای مکعبی و است.وانهای به مدت ساعت در این قالبها می مانند و بعد از ساعت نمونهها را از قالبها بیرون آورده و تمامی نمونهها را در حوضچه آب معمولی درجه سانتیگراد جهت عملآوری قرار میدهیم..پس از گذشت روز و عملآوری در آب، ثلث اول نمونهها در محیط آب معمولی، ثلث دوم در آب با درصد وزنی سولفاتمنیزیم و ثلث سوم در آب با درصد وزنی سولفاتمنیزیم مورد عملآوری قرار گرفتند. برای ساخت محیط سولفاته، به اندازه درصد و درصد وزن آب، سولفاتمنیزیم به آب اضافه میکنیم.
نتایج حاصل از آزمایش مقاومت فشاری روی نمونههای مکعبی در جدول آورده شده است.. طبق این جدول با اضافه کردن نانوسیلیس به نسبت درصد وزنی سیمان مقاومت فشاری نمونهها تا درصد در نمونههای روزه، درصد در نمونههای روزه و درصد در نمونههای روزه افزایش مییابد و با اضافه کردن درصد نانوسیلیس به بتن خودتراکم شاهد مقاومت فشاری در نمونههای روزه تا درصد افزایش پیدا کرد. این افزایش مقاومت در نمونههای حاوی درصد نانوسیلیس در سنین و روزه به ترتیب و درصد بوده است.. محیط سولفاته به عنوان یک عامل مخرب سبب کاهش روند کسب مقاومت میگردد که این کاهش مقاومت برای محیط درصد سولفات تا درصد در نمونههای شاهد بود. در نمونههای و درصد نانوسیلیس حداکثر درصد کاهش مقاومت فشاری را شاهد بودیم و در محیط سولفاته درصد این کاهش مقاومت در نمونهی شاهد تا درصد بود ولی در حالت نمونههای درصد نانو و درصد نانو حداکثر درصد مؤثر بوده است.. با توجه به جدول مشخص میشود که بیشترین درصد رشد مقاومت برای نمونههای دارای درصد نانو سیلیس میباشد و در نمونههای درصد نانوسیلیس با اینکه نسبت به نمونه شاهد روند افزایش مقاومت مشاهده میگردد، ولی به اندازه درصد نانوسیلیس نمیباشد. نانوسیلیس در مقاومت روزه بیشترین تأثیر را داشته و در سنین بالاتر این مقدار کاهش مییابد. این تأثیر در نانوسیلیس یک درصد بیشترین مقدار را دارا میباشد. در نانوسیلیس دو درصد به دلیل اینکه روانی و کارایی بتن نسبت به یک درصد نانوسیلیس پایین میآید مقاومت کمتری نسبت به حالت قبلی دارد ولی نسبت به نمونه شاهد مقاومت بیشتری حاصل میگردد و مشاهده میشود که فاصله مقاومت نمونههای روزه و روزه کمتر است.. دلیل این امر تأثیرگذاری بیشتر نانوسیلیس در سنین پایینتر میباشد و این امر در دراز مدت و با کاهش اثر نانوسیلیس بر روی نمونهها کاهش مییابد.
بتن خود متراکم (Self-Compacting Concrete) که به بتن خود تراکمیک نیز معروف است.، با ویژگی زیاد در سیال بودن مشخص شده و معرفی می شود. به لطف این خاصیت، بدون نیاز به تجهیزات ارتعاشی در قالب بتنی گسترش می یابد. این بتن غیر تفکیک شده با وزن خود توزیع می شود.