اخیرا با بررسی دوام سازه های بتنی مسلح بویژه در مناطق خورنده و سخت به این مسئله رسیدند که مقاومت به تنهایی نمی تواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است. در طول مدت بهره دهی ، پایایی و دوام آن نیز مد نظر قرار گیرد. از آنجا که در کاربرد بتن های با مقاومت بالا گاه مقادیر بالایی سیمان , بیش از کیلوگرم مصرف می شد علاوه بر گرانی این بتن ترک هایی نیز حین ساخت به دلیل جمع شدگی پلاستیکی و ناشی از خشک شدن بیشتر این بتن ها و نیز ترک های حرارتی بوجود آمد.

بتن با دوام بالا نوعی از بتن میباشد که علاوه بر مقاومت از سختی بسیار بالایی برخوردار است. . ترکیبات این نوع بتن ها متفاوت است. , تا بتواند تردی و شکنندگی در بتن ها را کم و مقاومت و دوام آن را بالا ببرد . در ادامه این مقاله با ما همراه باشید . (

بعد از ساخت نمونه­های بتنی و ریختن آنها در قالب­های مکعبی و است.وانه­ای به مدت ساعت در این قالب­ها می مانند و بعد از ساعت نمونه­ها را از قالب­ها بیرون آورده و  تمامی نمونه­ها را در حوضچه آب معمولی درجه سانتیگراد جهت عمل­آوری قرار می‌دهیم..پس از گذشت روز و عمل­آوری در آب، ثلث اول نمونه­ها در محیط آب معمولی، ثلث دوم در آب با درصد وزنی سولفات­منیزیم و ثلث سوم در آب با درصد وزنی سولفات‌منیزیم مورد عمل­آوری قرار گرفتند. برای ساخت محیط سولفاته، به اندازه درصد و درصد وزن آب، سولفات­منیزیم به آب اضافه می­کنیم.

با توجه به جدول به طور کلی می‌توان گفت که نفوذپذیری تمامی نمونه­ها در برابر آب از همان سنین اولیه بر اساس است.اندارد DIN، در ردۀ «نفوذپذیری کم» قرار گرفته­اند. جدول نتایج عمق نفوذ آب در نمونه­های بتنی عمل­آوری شده در آب شرب، آب درصد و درصد سولفات در سنین ، و روزه را نشان می‌دهد. همان­طور که مشاهده می­کنیم با افزایش درصد نانوسیلیس نفوذپذیری کاهش می­یابد که این درصد کاهش تقریبا درصد می­باشد. با توجه به نمودار شکل با افزایش سن نمونه­ها نیز نفوذپذیری کاهش می‌یابد که در نمودار شکل به وضوح روشن است.. این کاهش نفوذپذیری در حدود درصد می­باشد. عامل مخرب سولفات‌منیزیم عکس این قضیه عمل می­کند و نفوذپذیری را افزایش می­دهد ولی وجود نانوسیلیس، دوام بتن خودتراکم را افزایش داده و مانع افزایش نفوذپذیری می­گردد. نانوسیلیس بر نمونه‌های عمل­آوری شده در محیط سولفات در حدود درصد در کاهش نفوذپذیری مؤثر است.. در نمونه­های روزه وجود نانوسیلیس به مقدار یک درصد وزنی باعث کاهش نفوذپذیری در حدود درصد نسبت به نمونه شاهد گردید. این کاهش نفوذپذیری در نمونه­های درصد، در حدود درصد نسبت به نمونه شاهد بوده است.. این روند کاهش نفوذپذیری بر اثر افزودن نانوسیلیس در سنین بالا به میزان بیشتری بوده، به طوری­که در نمونه­های روزه و با نانوسیلیس و درصد این کاهش به ترتیب و درصد بوده و در نمونه‌های روزه افزودن نانوسیلیس به میزان و درصد به ترتیب باعث کاهش و درصدی نفوذپذیری نسبت به نمونه شاهد گردیده است.. البته افزایش سن نمونه­ها یکی دیگر از علل کاهش نفوذپذیری می­باشد ولی این کاهش در سنین بالا به میزان بسیار کمی می­باشد. در توجیه دلیل این موضوع می‌توان گفت که نفوذپذیری به صورت حرکت مایع یا گاز در بتن تحت فشار تعریف می‌شود و یک خصوصیت ذاتی است. که  به قرارگیری و نظم هندسی و ویژگی ذرات تشکیل‌دهنده بتن بستگی دارد و به وسیلة تراکم و تخلخل خمیر و هیدراته شدن سیمان و ناحیة انتقال بتن کنترل می‌شود. در خمیر هیدراته شده، حفرات مویینه و حفرات ژلی پخش شده‌اند. حفرات ژلی بسیار کوچک هستند و در عین حال یک شبکه آزاد را تشکیل می‌دهند که نفوذپذیری آن بسیار کم است. و برعکس حفره‌های مویینه با فضاهای ‌ بزرگتری بین ذرات سیمان وجود دارند. ‌ نفوذپذیری بهتر (پایین‌تر) مخلوط‌های بتن خودتراکم را می‌توان نسبت داد به کمتربودن آب به مواد پودری(w/b) این بتنها و نیز تراکم بهتر به دلیل خودمتراکم شوندگی و عدم نیاز به ویبره و درجه هیدراتاسیون بالاتر، به دلیل پخش ذرات سیمان در حضور فوق روان‌کننده‌ها که منجر به تخلخل کمتر هم در خمیر سیمان و هم در ناحیه انتقال می­شود. در مقایسه با نتایجی که خاویر پوینتس و همکاران ] [ در بررسی نفوذپذیری بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس بدست آوردند به نظر می‌رسد که مشابه نتایجی که در این تحقیق آزمایشگاهی بدست آمد با افزودن نانوسیلیس از تخلخل بتن کاهش یافته و نفوذپذیری نیز کاهش می‌یابد و تفاوت در عمل‌آوری نمونه ها در محیط های مختلف است. که در مقاله‌های قبلی بیشتر در محیط عادی بررسی شده بود ولی در این تحقیق آزمایشگاهی عمل‌آوری نمونه‌ها در درصدهای مختلف سولفات‌منیزیم مورد بررسی قرار گرفتند که در کل می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که روند کاهش نفوذپذیری در تحقیقات قبلی و این تحقیق با افزودن نانوسیلیس تقریبا مشابه بودند و  تنها تفاوت در تاثیر سوء  محیط مخرب سولفاتی در  روند افزایش مقاومت فشاری و کاهش نفوذپذیری بر روی نمونه‌های بتنی بوده است..

توصیه می شودکه ازهر نمونه بتن قالب است.وانه اي تهیه و بر اساس &#; SCC براي تعیین مقاومت فشاري بتن دررطوبت عمل آورده شود (a(Standard Practice for Making and curing Concrete Test Specimens in the Laboratory) .براي پرکردن قالب ها هیچگونه ویبراسیون یا کوبیدن توسط میله برروي آن انجام نمی پذیرد . براساس این توصیه ابعاد این نمونه و روز از متوسط مقاومت سه , مییلمتر می باشد . براي بدست آوردن مقاومت فشاري در هر یک از عمرهاي ، * ها ASTMC-(Standard Test Method for Compressive Strength of Cylindrical ) نمونه متشابه که بر اساس است.اندارد گردد. Concrete Specimens ( L- Box Test ) شکل L آزمایش جعبه میلی متر و دیگري عمودي به ابعاد ×× شکل شامل دو قطعه یکی افقی به ابعاد L ابزاراین آزمایش، یک جعبه میلی متر است. که به وسیله یک دریچه و چهار میله فلزي به قطر میلیمتر از هم جدا می شوند.فاصله بین مرکز تا مرکز ×× لیتر بتن تازه بدون متراکم یا ویبره کردن در جعبه عمودي ریخته می شود . بعد از دقیقه میله هاي فلزي میلیمتر است. . ابتدا بتن از T و میلی متر T است.راحت دریچه بین قسمت افقی و عمودي باز می شود و زمان هاي لازم براي عبور میلی مترقسمت قائم به افقی از میان میل ه هاي فلزي اندازه گیري می شود.بعدازآنکه بتن به حالت متعادل برسدوهیچ حرکتی درآن مشاهده نشود ارتفاع / بیش از h/h اندازه گیري می شود . اگر نسبت h و متوسط ارتفاع بتن در قطعه عمودي h بتن در انتهاي قطعه افقی بتن از میان دریچه در پایان bleeding باشد