اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس بر تخلخل و نفوذپذیری بتن خودتراکم سخت­شده در ­سنین­ پایین توسط خاویر پوینتس و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق آزمایش­های تبخیر آب، فشار مویینگی، درجه حرارت و سرعت پالس فراصوتی  بر روی نمونه­ها انجام گرفت. نتایج حاکی از این بود که با اضافه کردن سیلیس ساختار بتن سخت­شده اصلاح شد و تخلخل بتن کاهش یافت. همچنین منجر به کاهش نفوذپذیری بتن در سنین و روزه گردید[]. ارهان گونوسی و همکاران بررسی رفتار رئولوژیکی نانوسیلیس و خاکستر تازه بر مخلوط بتن خودتراکم مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق آزمایشگاهی از نانوسیلیس با درصد­های ، و درصد وزنی سیمان و نسبت وزنی آب به سیمان . تحت آزمایش­های بتن تازه از جمله زمان افت جریان، جعبه L، قیف V و غیره قرار گرفت و نتایج حاکی از این بود که افزودن خاکستر بادی نسبت به افزودن نانوسیلیس تأثیر بهتری در بهبود خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم داشته است. []. مطالعه آزمایشگاهی اثر نانوسیلیس روی خواص مکانیکی و دوام بتن خودتراکم توسط محمدرضا تقی­خانی و همکاران انجام شد. در این تحقیق ابتدا طرح مخلوط­های مختلفی برای چهار نوع بتن خودتراکم (SCC)، ساخته و آزمایش شد: -بتن خودتراکم حاوی فقط نانوسیلیس -بتن خودتراکم حاوی فقط میکروسیلیس -بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس -بتن خودتراکم شاهد، فاقد نانو سیلیس و میکروسیلی. بدین ترتیب مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L و مقاومت فشاری و روزه نمونه ها تعیین شد. سپس براساس نتایج واز آنجا که تاکنون آئین نامه مدونی جهت خصوصیات بتن خود‍‍‍تراکم تهیه نشده است.، نتایج نشان می­دهد که افزودن تنها نانوسیلیس به مخلوط بتن خودتراکم باعث بهبود خواص مهندسی بتن نشده است.. هر‍چند، امکان عملکرد رضایت بخش با کاربرد میکروسیلیس در طرح اختلاط­های این نوع بتن وجود دارد، همچنین با افزودن همزمان میکروسیلیس و نانوسیلیس به مخروط­های بتن خودتراکم، بهترین تأثیر در خواص مهندسی در مقایسه با بتن خودتراکم شاهد ایجاد شده است. []. تاکنون بررسی­های انجام گرفته بر روی دوام و نفوذپذیری بتن خودتراکم در محیط عادی صورت گرفته است. و نیاز به بررسی نفوذپذیری و خواص مکانیکی در محیط مخرب سولفاته با درصدهای مختلف نانوسیلیس ضروری به نظر می رسد.

بتن خودتراکم آزمایشات بتن تازه بر روی نمونه­ها قبل از ریختن بتن در قالب انجام شد. آزمایش­های بتن تازه انجام­ گرفته در این پژوهش شامل جریان اسلامپ، حلقه J، جعیه L، قیف V و جعبه U می­باشند  که نتایج این آزمایش­ها در جدول مشاهده می­شود. با توجه به این جدول مشخص می‌شود که نتایج آزمایشات انجام شده در اکثر طرح­ها در محدوده مجاز قرار دارد.

نفوذپذیری بتن معمولا از طریق محاسبه مقدار آب تحت فشار که برای جریان یافتن به درون یک نمونه بتنی داخل می­شود، در یک فاصله زمانی مشخص تعیین می­شود. با اندازه­گیری عمق نفوذ آب پس از شکستن نمونه­ها می­توان به معیاری برای نفوذپذیری بتن دست یافت. در روش اخیر بر اساس DIN نمونه­های مکعبی ** سانتیمتری بتن تحت فشار ثابت اتمسفر قرار می‌گیرند. طبق است.اندارد سطحی از نمونه که با فشار بر آن اثر‌ می‌کند  با برس سیمی کمی زبر می­شود.

نتایج حاصل از آزمایش مقاومت فشاری روی نمونه‌های مکعبی در جدول آورده شده است.. طبق این جدول با اضافه­ کردن نانوسیلیس به نسبت درصد وزنی سیمان مقاومت فشاری نمونه‌ها تا درصد در نمونه­های روزه، درصد در نمونه­های روزه و درصد در نمونه‌های روزه افزایش می‌یابد و با اضافه کردن درصد نانوسیلیس به بتن خودتراکم شاهد مقاومت فشاری در نمونه­های روزه تا درصد افزایش پیدا کرد. این افزایش مقاومت در نمونه‌های حاوی درصد نانوسیلیس در سنین و روزه به ترتیب و درصد بوده است.. محیط سولفاته به عنوان یک عامل مخرب سبب کاهش روند کسب مقاومت می‌گردد که این کاهش مقاومت برای محیط درصد سولفات تا درصد در نمونه­های شاهد بود. در نمونه­های و درصد نانوسیلیس حداکثر درصد کاهش مقاومت فشاری را شاهد بودیم و در محیط سولفاته درصد این کاهش مقاومت در نمونه­ی شاهد تا درصد بود ولی در حالت نمونه‌های درصد نانو و درصد نانو حداکثر درصد مؤثر بوده است.. با توجه به جدول مشخص می­شود که بیشترین درصد رشد مقاومت برای نمونه‌های دارای درصد نانو سیلیس می‌باشد و در نمونه­های درصد نانوسیلیس با این­که نسبت به نمونه شاهد روند افزایش مقاومت مشاهده می­گردد، ولی به اندازه درصد نانو‌سیلیس نمی­باشد. نانوسیلیس در مقاومت روزه بیشترین تأثیر را داشته و در سنین بالاتر این مقدار کاهش می­یابد. این تأثیر در نانوسیلیس یک درصد بیشترین مقدار را دارا می­باشد. در نانوسیلیس دو درصد به دلیل اینکه روانی و کارایی بتن نسبت به یک درصد نانوسیلیس پایین می­آید مقاومت کمتری نسبت به حالت قبلی دارد ولی نسبت به نمونه شاهد مقاومت بیشتری حاصل می­گردد و مشاهده می­شود که فاصله مقاومت نمونه­های روزه و روزه کمتر است.. دلیل این امر تأثیرگذاری بیشتر نانوسیلیس در سنین پایین­تر می‌باشد و این امر در دراز مدت  و با کاهش اثر نانوسیلیس بر روی نمونه‌ها کاهش می­یابد.

-نتایج آزمایش­های نفوذپذیری در محیط سولفاتی مزیت است.فاده از نانوسیلیس را در بتن به خوبی آشکار می­کند. با توجه به نتایج به­دست آمده ملاحظه می­گردد که در محیط سولفاتی، روند نفوذپذیری نمونه شاهد بیشتر از سایر بتن­هایی می باشد که در آنها از نانوسیلیس است.فاده شده است. که این تاثیر در آزمایش نفوذپذیری تا درصد در نمونه­های حاوی نانو سیلیس مؤثر بوده است.. با افزایش درصد نانوسیلیس از یک درصد به دو درصد نفوذپذیری نمونه‌ها کاهش یافته و همچنین اثرات مخرب سولفات به حداقل رسیده است.. بنابراین می توان نتیجه گرفت که افزودن نانوسیلیس تا حد زیادی خواص مکانیکی بتن خودتراکم را بهبود ببخشد و همچنین پارامترهای دوام از جمله مقاومت  فشاری  و نفوذپذیری این نوع بتن  را دربرابر عوامل خورنده‌ی سولفاتی بهبود بخشد.