سیستم خانه هوشمند، که به آن کنترلر مرکزی نیز گفته می شود، مهمترین و اصلی ترین دستگاه در خانه های هوشمند است.. از این سیستم می توان برای مدیریت دستگاه های خانهی هوشمند است.فاده نمود. کلیه وسایل می توانند از طریق پروتکل های ارتباطی از قبیل Bluetooth، ZigBee، Wi-Fi و ... به سیستم های خانه های هوشمند متصل شوند تا بتوان آن ها را به طور یکپاچه کنترل نمود. همچنین انواع مختلفی از سیستم های خانه هوشمند در بازار وجود دارد که هر یک، از آن قابلیت ها و امکانات فراوانی برخوردار هستند.
به زبان ساده، پروتکل خانه هوشمند، امکان ارتباط بین دستگاه ها را مقدور می سازد. پروتکل خانه هوشمند شبیه به یک زبان است. و می توان با است.فاده از آن امکانی را فراهم نمود تا دستگاه ها با یکدیگر همگام سازی شوند. با است.فاده از پروتکل های خانه هوشمند، دستگاه هایی مانند چراغ های هوشمند، سنسورها، سوئیچ های هوشمند و دوربین های امنیتی بطور یکپارچه با یکدیگر تعامل خواهند داشت و می توان از عملکرد صحیح آن ها مطمئن بود. در نتیجه شما می توانید در خانه هوشمند خود سناریوهای مختلفی را پیاده سازی نمایید.
بسیاری از دستگاه های خانه هوشمند می توانند از راه دور به شما در مورد مسائل ایمنی یا امنیتی هشدار دهند. مهم نیست در کجا هستید برای نشت، باز گذاشتن درب گاراژ، برای دود، زمانی که کسی زنگ خانه شما را به صدا در می آورد، یا اگر چیزی را به برق گذاشته اید که واقعاً باید قبل از خروج از خانه خاموش می شد، هشدار دریافت کنید.
در صورت قطع اینترنت دسترسی همه تجهیزات و دستگاه های هوشمند شما عملکرد سنتی خود را دارند و ممکن است. بعضی از مواقع که اینترنت به صورت عمومی قطع میشود و برای مثال دسترسی به گوگل هم ممکن نباشد تجهیزات خانه هوشمند شما فقط قابلیت کنترل از راه را نداشته باشند. در برخی پروتکل ها تجهیزات هوشمند شما حتی در شرایطی که اینترنت قطع میباشند، به صورت لوکال نیز توسط اپلیکیشن قابل کنترل میباشند.
به پیشرفت تکنولوژی و امکانات جدید که آسایش بیشتر زندگی را برای انسان به همراه میآورد و همچنین ارزش افزوده ای که هوشمندسازی ساختمان برای ملک به همراه میاورد، هوشمندسازی ساختمان به مرور امری متداول و حتی الزامی شده است.. این ارزش افزوده در کنترل بیشتر تجهیزات یک ساختمان و در نتیجه آسایش و امنیت بیشتر ساکنان ساختمان، اتوماسیون و بهینه سازی مصرف انرژی خلاصه میشود.