کابل‌های کواکسیال در درجه اول برای شبکه‌های کامپیوتری توسعه نیافته بودند و صرفا برای مقاصد عمومی تولید می‌شدند. حتی سال‌ها پیش از این که کابل‌های کواکسیال در شبکه سازی مورد است.فاده قرار گیرند، وجود داشتند. در آغاز پیدایش شبکه‌های رایانه‌ای، زمانی که هیچ کابل رسانه اختصاصی برای شبکه در دسترس نبود، نزدیک به دو دهه (دهه و میلادی)

 انواع مختلف از این کابل وجود دارد که بر حسب قطر مغزی  و امپدانس متفاوت است.. قطر مغزی در واقع به ضخامت کابل اشاره دارد و با شماره RG اندازه‌گیری می شود. هرچه تعداد RG بیشتر باشد، هسته هادی مرکزی نازک تر است..  این کابل‌ها در رنگ‌های متنوعی از جمله سیاه، قهوه‌ای و سفید در دسترس هستند.

ساختار کلی کابل کواکسیال شامل غلاف، شبکه بافته، عایق و رسانا است.. غلاف بیرونی‌ترین لایه کابل است.. این لایه کابل را در برابر آسیب‌های فیزیکی محافظت می‌کند. شبکه بافته شده دومین لایه در این کابل است.. وظیفه اصلی این لایه، محافظت از سیگنال در برابر نویزهای خارجی و تداخل سیگنالی است.. لایه بعدی، عایق است.. عایق می‌تواند هسته یا مغزی کابل را محافظت کند. عایق، بین شبکه بافته و هسته قرار می‌گیرد تا مانع اتصال کوتاه بین آن‌ها شود. آخرین جزء در کابل کواکسیال نیز، رسانا است.. رسانا وظیفه اصلی انتقال سیگنال را بر عهده دارد. رسانا معمولاً در کابل‌های کواکسیال مختلف به صورت تک هسته‌ای یا چند هسته‌ای دیده می‌شود. کابل‌های تک هسته‌ای، از جنس مس و کابل‌های چند هسته‌ای از رشته‌های نازک فلزی هستند.

کابل کواکسیال یکی از تجهیزات ضروری و پرکاربرد برای انواع وسایل برقی مانند تلویزیون، ویدیو و … است.. در اینجا سعی داریم برای افرادی که با این کابل آشنایی ندارند؛ اطلاعات کامل و جامعی درباره کابل کواکسیال بیاوریم. این اطلاعات می‌تواند پاسخ جامعی به سؤال

نام کابل کواکسیال از این مسئله گرفته شده است. که یک کانال فیزیکی بتواند سیگنال الکتریکی را منتقل کند. این کانال از یک هادی فلزی تشکیل شده است. که یک نوع محافظ رسانا و عایق آن را پوشانده است.. یکی از ویژگی های مثبت کابل کواکسیال، طراحی محافظ دار آن است.. به گونه ای که هسته مسی می تواند داده ها را به سرعت منتقل کند، بدون این که تداخلات الکترومغناطیسی یا اثرات محیطی روی آن اثرگذار باشد.