کابل‌های کواکسیال در درجه اول برای شبکه‌های کامپیوتری توسعه نیافته بودند و صرفا برای مقاصد عمومی تولید می‌شدند. حتی سال‌ها پیش از این که کابل‌های کواکسیال در شبکه سازی مورد است.فاده قرار گیرند، وجود داشتند. در آغاز پیدایش شبکه‌های رایانه‌ای، زمانی که هیچ کابل رسانه اختصاصی برای شبکه در دسترس نبود، نزدیک به دو دهه (دهه و میلادی)

به کاهش قدرت سیگنال در هنگام عبور از کابل، افت کابل یا میرایی سیگنال گفته می شود. کابل هایی که ضخامت بیشتری دارند، کمتر دچار افت و میرایی سیگنال می شوند. در نتیجه در مسافت های بیشتر، از کابل های کواکسیال ضخیم است.فاده می شود.

از این کابل در ابتدا برای اترنت است.فاده می‌شد. اما هم‌اکنون؛ مهم‌ترین کاربرد کابل کواکسیال در تلویزیون، دوربین‌های مدار بسته،  در اتصال ریسیورها و پس از آن در دستگاه ویدیو و سایر گیرنده‌هایی از این دست دیده می‌شود. علاوه‌بر این؛ از آن برای کابل‌کشی باند گسترده اینترنت نیز است.فاده می‌شود.

از معایب کابل کواکسیال ضعیف بودن روکش بیرونی آن است.. در صورتی که کابل در معرض آفتاب قرار بگیرد؛ روکش بیرونی آن پوسیده می‌شود. در این صورت باید آن را تعویض کنید. همچنین این کابل معمولاً حجیم است. و فضایی را در خانه اشغال می‌کند. علاوه‌براین؛ برای انشعاب دادن به آن نیاز به برخی اتصالات خاص است..

همانطور که از نام آن پیداست، کابل انعطاف‌پذیر می‌تواند حرکت کند و انعطاف‌پذیری لازم را با توجه به نحوه است.فاده برخوردار باشد. در طراحی معمولی برای کابل کواکسیال انعطاف‌پذیر، از یک هادی داخلی فلزی است.فاده می‌شود، این هادی توسط یک پلیمر انعطاف‌پذیر که به عنوان دی الکتریک کار می‌کند.