در مدل های قبلی حداکثر ارتفاع مجاز لوله کشی بین واحدهای داخلی ۵ متر بود ولی در سری چهارم نصب واحدهای داخلی با اختلاف ارتفاع متر از هم نیز امکان دارد. سری چهارم این دستگاه همچنان بیشترین ارتفاع لوله کشی بین واحد بیرونی و درونی یعنی متر را دارد.

یکی از معایب را نیز می‌توان این امر دانست که نصب و راه‌اندازی ان نیاز به مجری و اپراتور متخصص دارد. البته این امر تا حدودی هم ‌می‌تواند مزیت محسوب شود زیرا می تواند از خطرات احتمالی نصب و راه‌اندازی توسط افراد بی‌تجربه جلوگیری می‌شود.

در فناوری VRF کنونی از موتورهایی با مبدل کمپرسورهای اینورتر، شیرهای برقی برگشت روغن، بردهای الکترونیکی، مداربندی پیچیده مبرد و روغن و کنترل هایی است.فاده می‌شود که اجازه می دهند تا واحد داخلی یا بیشتر به شکل متصل به یک واحد خارجی کار نماید، سیست مهای مولتی اسپیلیت متشکل از چند قسمت داخلی متصل به یک واحد خارجی می باشد.

در این سیستم مایع مبرد حاصل از چگالش در یونیت خارجی به انشعاب های مختلفی تقسیم و راهی یونیت های داخلی شده و بعد از عبور از شیر انبساط، وارد کویل سرمایش DX می گردد. از سمت دیگر، هوای ورودی به یونیت داخلی (هوای اتاق) از روی کویل عبور کرده و پس از کاهش دما به اتاق دمیده می شود. بنابراین در سیستم VRF نیز از

این سیستم تقریبا شبیه چیلر تراکمی است. و با این تفاوت که در مدار آن، آب وجود ندارد و مبرد (گاز فریون) مستقیما حمل کننده انرژی گرمایی بین یونیت های داخلی و خارجی است.. در چیلرها ، آب درون یک مبدل جاسازی شده در چیلر ، سرد شده و با پمپ به فن کویل های درون ساختمان ارسال می شود ولی در سیستم VRF ، مبرد (گاز فریون) مستقیما به فن کویل های درون ساختمان ارسال می شود تا در فصل گرم عمل سرمایش هوا و در فصل سرد عمل گرمایش هوا انجام شود. اگر بخواهیم به شکلی بسیار ساده و قابل فهم ساختار این دستگاه را شرح دهیم، بهتر است. که به ساختار دستگاه اسپلیت (کولر گازی) توجه کنیم که چطور گاز فرئون (مبرد) با جریان یافتن بین یونیت دیواری داخل ساختمان و یونیت بیرون از ساختمان می تواند هم عمل سرمایش و هم گرمایش هوا را انجام دهد، دقیقا در وی آر اف ها نیز با چنین روشی (البته به صورت مرکزی و تهویه چندین بخش به صورت همزمان و با کنترل بهتر) گرمایش و سرمایش هوا انجام می گیرد.