اکسترودرهاي جديدي هستند که از دو  روتور چرخنده مخروطي تشکيل شده اند و در هر دوطرف روتورهاي چرخنده است.اتور قرار گرفته و هر روتور با ماردون هاي مجزا خوراک دهي و کنترل مي شود . روتورهاي مخروطي از شيارها وحفرات (sigments) تشکيل شده اند .وقتي مواد وارد قسمت داخلي روتور مي شود پس ازطي کردن مسيرشيارهاي داخلي به حفره مي رسد وبعداز عبوراز حفره ماده وارد شيار خارجي مي شود وبا چرخش روتور به حفره بعدي مي رسد واز اين راه ماده دوباره به داخل چرخه وارد مي شود وبا تکرار اين عمل مواد به صورت کامل با هم مخلوط مي شوند . کيفيت بالا به نسبت هزينه کم از محاسن اين تکنولوژِي به شمار مي رود  و   ازجمله  ديگر ويژگي هاي مثبت است.فاده از اين اکسترودرها ، عدم نياز به" آميزه سازي " يا   "Compunding"،عدم نياز به رطوبت گيري از مواد اوليه مصرفي  وامکان است.فاده از مواد مصرف شده بازيافتي  مثل خرده هاي پلاستيک ؛ چوب و کاغذ است.. همچنين توليد محصول WPC چند لايه در اين اکسترودرها ؛ امکان است.فاده از مواد ارزان قيمت براي قسمتهاي داخلي پروفيل و مواد خام با کيفيت را در سطح خارجي فراهم مي سازد.

کامپوزيتهاي چوبي پلاستيکيWood-plastic  composite  که امروزه به اختصار wpc  ناميده مي شوند ، کامپوزيتهايي هستند که از ترکيب موادي همچون الياف چوب طبيعي ، پلاستيک و ترموپلاستيک ها و نوعي آرد مخصوص ساخته مي شوند  .  چوب پلاستيک  polywood  نوع بسيار جديدي از اين گروه محصولات مي باشد که در توليد آن از دو بخش مواد است.فاده مي گردد . در بخش چوب از مواد اوليه اي مانند الياف تفاله ، پوسته بادام زميني ، بامبو ، کاه و در بخش پلاستيک از پلي اتيلن ، پي وي سي و پلي پروپيلن ها است.فاده مي شود .

چوب پلاست بر روي کف (کف حياط، پارکينگ، پارک، پياده رو، اسکله دريايي، کناره هاي است.خر و ...) به صورتي قابل اجرا مي باشد که هيچگونه نيازي به سيمان کاري يا سنگ کاري به منظور داشتن سطحي کاملا مسطح ندارد، ضمن اينکه عدم نياز به هرگونه ميخ کوبي بر روي سطح ، توانايي راه رفتن بدون کفش را بر روي آن مقدور ساخته است..

مرحله سوم  : پرس کردن آميزه با است.فاده از نوار تسمه مي باشد و در انتها توسط غلطکهاي کاليبراسيون که در فاصله حرارت دهي وخشک کردن مي باشد ضخامت تخته تنظيم مي شود . توليد پيوسته ، سرمايه گذاري پايين وکيفيت بالاي محصول از مزاياي اين تکنولوژي به شمار مي رود .

يکي ديگر از چالش‌هاي اساسي در فرآيندهاي شکل دهي ،  افزايش ويسکوزيته مذاب پلاستيک در اثر افزودن فيلر و محدوديت دمايي فرآيند مي‌باشد، به دليل جلوگيري از تخريب حرارتي مواد ليگنوسلولزي موجب کاهش مقاومت مذاب وکاهش کيفيت قطعه وشکست سطحي مذاب مي شود کمک فرآيندها ، روان کننده ها وعوامل جفت کننده مهمترين ابزار غلبه بر اين مشکل به شمار مي‌روند در ضمن بايد ذکر کرد که در حين فرآيند ، دما نبايد در هيچ نقطه اي از درجه سانتي گراد تجاوز کند زيرا در دماي بالاتر تخريب حرارتي الياف سلولزي آغاز مي شود .