BaCl، کاملاً در آب محلول است. (همانطور که در مورد اکثر نمک های یونی وجود دارد)، که در حالت محلول خود به کاتیون های باریم و آنیون های کلرید تجزیه می شود. در دمای درجه سانتیگراد، حلالیت کلرید باریم در آب تقریباً برابر با ۵۸ گرم در لیتر است.. با این حال، حلالیت این ترکیب در آب وابسته به دما است.. در دمای درجه سانتیگراد، حلالیت آن، در آب برابر با ۵ گرم در لیتر است.. این ترکیب در

کلرید باریم نمک غیر آلی است. که از کاتیونهای باریم (Ba +) و آنیونهای کلرید (Cl–) تشکیل شده است.. این ماده جامد سفید رنگی است. که محلول در آب و، رطوبت ساز است.. فرمول شیمیایی کلرید باریم BaCl است.. کلرید باریم در مقیاس صنعتی، از طریق یک فرآیند دو مرحله ای آماده می شود. از نمک های باریم در صنعت به وفور است.فاده می شود. کلرید باریم از نظر ماهیت سمی است.. کلرید باریم به عنوان یک نمک محلول و ارزان از باریم، در آزمایشگاه کاربرد گسترده ای پیدا می کند. در صنعت، کلرید باریم به طور عمده در تصفیه محلول نمک در گیاهان و همچنین در ساخت نمک های عملیات حرارتی، سخت شدن فولاد، در ساخت رنگدانه ها و ساخت سایر نمک های باریم است.فاده می شود.

کلرید باریم (BaCl) چیست؟ باریم کلرید (به انگلیسی : Barium chloride)، یک نمک معدنی است. که از کاتیون های باریم (Ba+) و آنیون های کلرید (Cl-) ساخته شده است.. به آن باریم موریات یا دی کلرید باریم نیز می گویند. این ماده جامد سفید رنگی است. که محلول در آب است. و رنگ زرد مایل به سبزی به شعله می دهد. فرمول شیمیایی آن، BaCl است..

سمی در اثر بلع ، زیر جلدی ، وریدی و داخل صفاقی. جذب است.نشاق کلرید باریم برابر با - است.. جذب خوراکی برابر با - است.. اثرات تولید مثل آزمایشگاهی. داده های جهش گزارش شده است.. همچنین به ترکیبات باریم (محلول) مراجعه کنید. هنگامی که گرم می شود تا تجزیه شود ، گازهای سمی Cl- منتشر می شود.

کلرید باریم غیر قابل احتراق است.. هنگامی که با تری فلوئورید بور تماس پیدا می کند، ممکن است. واکنش شدید رخ دهد. بلع یا است.نشاق می تواند مسمومیت ایجاد کند، این امر عمدتا از طریق دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش به بدن انسان حمله می کند، باعث ریزش و سوزش مری، درد معده، گرفتگی عضلات، حالت تهوع، است.فراغ، اسهال، فشار خون بالا می شود. در موارد شدید، می تواند باعث مرگ ناگهانی شود. کلرید باریم همچنین می تواند بر سیستم عصبی مرکزی، سیستم قلبی عروقی و کلیه ها تأثیر منفی بگذارد. یون های باریم می توانند باعث تحریک عضلات شوند، سپس به تدریج منجر به فلج شدن فرد شوند.