دو فرایند اصلی تولید این آمینواسید شامل آمیناسیون اسید کلرواستیک با آمونیاک است. که گلایسین و کلرید آمونیوم را تولید می کند. روش دیگر، سنتز آمینواسید Strecker است. که روش اصلی سنتز این آمینواسید در ایالات متحده و ژاپن می باشد. سالانه حدود ۵ هزار تن گلایسین از این طریق تولید می شود.

گلایسین واسطه ای در سنتز انواع محصولات شیمیایی است.. این ماده در ساخت علف کش های گلیفوزات، ایپرودیون، گلیفوزین کاربرد دار. این ماده به عنوان واسطه دارویی مانند تیام فنیکل نیز کاربرد دارد. این آمینواسید در تحقیقات آزمایشگاهی یک عامل مهم برای برخی از محلولهای مورد است.فاده در روش SDS-PAGE برای تجزیه و تحلیل پروتئین ها است.. این ماده به عنوان یک عامل بافری کننده، حافظ pH و بازدارنده از آسیب دیدن نمونه در حین الکتروفورز عمل می کند. گلایسین همچنین برای از بین بردن آنتی بادی های حاوی برچسب پروتئینی از غشاهای وسترن بلات است.فاده می شود تا اجازه جستجوی پروتئین های بیشمار را از طریق ژل SDS-PAGE به ما بدهد که این کار باعث شده تا داده های بیشتری از یک نمونه است.خراج شوند، قابلیت اطمینان داده ها افزایش یابد و میزان پردازش نمونه و تعداد نمونه های مورد نیاز کاهش یابد.

گلیسین همچنین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی آرام بخش در مغز عمل می کند، جایی که تکانه های عصبی را تسهیل می کند و برای حفظ الگوهای خواب سالم مهم است.. برای خرید کپسول گلیسین میلی‌ گرمی از شرکت ناو با قیمت مناسب می توانید به سایت

گلایسین جهت معلق کردن مواد در آبمیوه ها و آبلیمو در صنایع غذایی کاربرد ویژه ای دارد. همچنین به دلیل ارزش غذایی پایین در مواد غذایی خیلی مورد است.فاده قرار نمی گیرد ولی به عنوان یک طعم دهنده کاربرد دارد. این آمینو اسید طعم شیرین ملایمی دارد و مزه نهایی ساخارین را می پوشاند. این ماده همچنین دارای خاصیت نگهدارنده است. که به دلیل تشکیل کمپلکس با یون های فلزی می باشد. مجتمع های فلزی گلایسینات، برای مثال گلایسینات مس(II) به عنوان مکمل خوراک دام است.فاده می شوند.

گلایسین در سال توسط شیمیدان فرانسوی به نام هنری براکونوت در هنگامی که ژلاتین را با جوشاندن آن با سولفوریک اسید هیدرولیز کرد، کشف شد. او در ابتدا آن را شکر ژلاتین نام نهاد اما شیمیدان فرانسوی ژان باتیست بوزینه گلو نشان داد که حاوی نیتروژن است.. دانشمند آمریکایی نورتون هورفورد که در آن زمان دانشجوی شیمیدان آلمانی، جاستوس فون لیبیگ بود، نام گلیکوکول را پیشنهاد داد. با این حال، برزلیوس، دانشمند سوئدی، نام ساده تر گلایسین را پیشنهاد کرد. این نام از کلمه یونانی به معنی مزه شیرین گرفته شده است.. در سال شیمیدان فرانسوی، آگوست کاهورس مشخص کرد که گلایسین یک آمین است.یک اسید است..