بریکر ها از یک سوییچ ساده که به یک بیمتال یا مگنت برقی وصل شده است. تشکیل می شوند. سیم فازی که در مدار به کار می رود به دو قسمت انتهایی سوییچ متصل می شود. با روشن شدن سوییچ جریان الکتریسیته از ترمینال پایینی داخل مگنت یا بیمتال عبور کرده و از طریق کنتاکت متحرک به کنتاکت ثابت انتقال می یابد و سپس از ترمینال بالایی مدار خارج می شود.

این مدارشکن‌ها از دو باریکه فلزی که در اثر افزایش جریان گرم و خم می‌شوند است.فاده می‌کنند و در این حالت نیز خم شدن فلزات موجب آزاد شدن فنر می‌شود. از این نوع مدارشکن‌ها بیشتر برای مدارهای کنترل موتور است.فاده می‌شود. مدارشکن‌های گرمایی معمولاً دارای یک المان تصحیح برای جلوگیری از تأثیر حرارت محیط در عملکرد دستگاه هستند.

اما در کلید بریکر برق نوع دیگری از شرایط محافظت از تجهیزات را شاهدیم . بریکر یا مدار شکن های برق از یک دسته کنتاکت برای باز و بسته کردن مدار است.فاده می کنند . مکانیزم کلید زنی در مدارشکن ها به وسیله جدا شدن کنتاکت ها از هم عمل می کند . این کنتاکت ها در واقع نوعی اهرم فلزی بوده که به سیم پیچ های موجود در بریکر متصل هستند .

کلید مینیاتوری نوع K برای حفاظت در مدارات قدرت ، ترانسفورماتور و موتور ها است.فاده می شوند. در این نوع از کلید مینیاتوری حد جریان برای قطع در موارد اضافه بار کمتر از سایر کلیدهاست و هنگام به وجود آمدن اضافه بار مدار را سریعتر قطع می کنند ولی در موارد اتصال کوتاه منحنی قطع این نوع کلید ها بین تیپ D و C می باشد.

با عبور جریان الکتریسیته مگنت موجود به یک آهنربا تبدیل می شود که با افزایش جریان نیروی الکترومغناطیسی آن زیاد و با کاهش جریان عکس این عمل اتفاق می افتد. در صورت افزایش بیش از حد جریان به هر علتی مگنت برقی اهرم فلزی متصل به سوییچ را پایین کشیده و کنتاکت ها از هم دور شده و جریان مدار قطع می شود.