ویندوز برای دخیره volume type، drive letter و بقیه اطلاعات مرتبط، از پایگاه داده ای به نام LDM(Logical DiskManager) است.فاده میکند و یک نسخه Backup از آن تهیه میکند. در MBR، این اطلاعات در فایلی به حجم حدود یک مگابایت، داخل هر درایو ذخیره میشود اما در GPT، یک پارتیشن مخفی یک مگابایتی به نام LDM metadata partition در انتهای دیسک، مسثولیت ذخیره سازی اطلاعات رابر عهده دارد.

پارتیشن بندی ویندوز مزایای زیادی دارد. پارتیشن‌های کوچک‌تر اغلب دارای اندازه‌های کلاستر کوچک‌تر هستند. اندازه کلاستر کوچکترین بخش داده‌ای است. که پارتیشن می‌تواند ذخیره کند. پارتیشن بزرگ ممکن است. اندازه کلاستر کیلوبایت داشته باشد.

محدودیت دیگری که در MBR وجود دارد این است. که حداکثر میزان حافظه ای که میتوانیم برای هارد دیسک است.فاده کنیم، ترابایت است. و  این مقدار از مقداری که هاردهای مدرن تر ارائه میدهند، بسیار کمتر است.، مخصوصا وقتی میتوانیم دو هارد یا ترابایتی را Raid کنیم.

سپس اگر هارددیسک Dynamic نباشد، ابتدا باید تبدیل Basic به Dynamic انجام شود.(تصویر هشدار بالا نمایش داده میشود) و بدین معنی است. که دیگر قابلیتdual-booting (استفاده از دو سیستم عامل در یک کامپیوتر) نداریم و همه سیستم عاملها غیر از سیستم عامل فعلی، غیر قابل است.فاده خواهند شد.

GPT بیشتر از پارتیشن را روی هر هارددیسک پشتیبانی میکند و هر پارتیشن میتواند / زتابایت(هر زتابایت، یک میلیارد ترابایت) است.. این عدد امروزه بسیار بزرگ و دست نیافتنی است. ولی همانطور که حدود پانزده سال پیش یک گیگابایت دست نیافتنی بود، در آینده ممکن است. یک زتابایت هم حجمی عادی باشد. در MBR، فقط ما یک کپی از جداول پارتیشنی داشتیم اما در GPT، هم نسخه اصلی و هم کپی را داریم. GPT از CRC برای جلوگیری از بروز خطا در داده ها است.فاده میکند.