در حال حاضر گلوله های پلی اتیلن و پلی پروپیلن عموماً توسط اکسترودرهای تک پیچ تشکیل می شوند. بیشتر پیچ‌ها پیچ‌های سه بخش تمام رزوه معمولی نیستند، اما عناصر مخلوط‌کننده به پیچ اضافه می‌شوند تا اثر اختلاط و پلاستیک‌سازی را افزایش دهند.

در بحث اجرايي، در دو روش ترانشه باز و نقب سنتي، مي‌توان به مقايسة فني است.فاده از انواع لوله‌ها پرداخت. در روش ترانشه باز، نکته حائز اهميت در انتخاب نوع لوله از اين حيث، وزن و عدم شکنندگي آن مي‌باشد. چون در اين روش امکان بستر‌سازي، پر و متراکم نمودن اطراف و زير لوله وجود خواهد داشت انتخاب نوع لوله‌ها از جهت بسترسازي و پرکردن اطراف لوله، مشکل‌ساز نبوده و تعيين کنندة نوع لوله، بيشتر مسائل اقتصادي و برخي ويژگي‌هاي اجرايي ديگر است.. در روش نقب سنتي، است.فاده از لوله‌هاي بتني، سفالي و آزبست به دليل وزن زيادشان نسبت به لوله‌هاي پلي‌اتيلن و جي.آر.پي مشکل‌تر به نظر مي‌رسد. ولي از اين حيث ممکن است. مسائل اقتصادي و در برخي موارد، فني، است.فاده از آنها را توجيه نمايد.

بنابراین، در تولید فعلی پودر PVC به طور مستقیم از یک اکسترودر دو پیچ مخروطی برای مخلوط کردن و قالب گیری است.فاده می شود. هنگام طراحی یا انتخاب پیچ اکسترودر برای دستگاه اکسترودر لوله پی وی سی، ساختار و پارامترهای آن باید عملکرد حساس به حرارت PVC (به ویژه PVC صلب) را در نظر بگیرد.

سيليس نيز براي افزايش سفتي لوله در نزديکي محور خنثي بکار مي‌رود. است.فاده از دو محل ريزش رزين، امکان داشتن يک لايه داخلي رزين خاص با مقاومت بسيار بالا را براي مقابله با خوردگي شديد، فراهم مي‌کند. در قطرهاي زير ميليمتر

اين اتصال با است.فاده از فايبر گلاس و رزين انجام مي‌گيرد و اين در حاليست که اتصال نياز به مقاومت در برابر نيروهاي کششي داشته و يا جهت انجام تعميرات صورت مي‌گيرد. طول و ضخامت اتصال بر اساس قطر و فشارکاري لوله تعيين مي‌گردد. اين نوع اتصال نياز به پرسنل ماهر تحت شرايط کنترل شده دارد.