ولي لوله هاي مذکور در آن زمان داراي يک عيب عمده بودند: بر خلاف فلزات که داراي ساختماني فشرده و غير قابل نفوذ بودند، پليمرها در برابر اکسيژن موجود در آب نفوذپذير بودند و در نتيجه تأسيسات مکانيکي از قبيل پمپ ها، رادياتورها، شيرآلات و مخازن آب، در صورت اتصال به چنين لوله هايي مورد خوردگي شديد قرار مي گرفتند و با گذشت زمان دچار پوسيدگي مي شدند. همچنين در لوله هاي پليمري، با افزايش دما، تضميني براي حفظ خواص مکانيکي و فيزيکي وجود نداشت.
مهم ترین ماده اولیه در صنعت اتصالات چند لایه، آلیاژ برنج است.. از بین خواص مهم آلیاژ برنج میتوان به خاصیت مقاومت بالا در برابر خوردگی ، شکل پذیری وعدم نیاز به عملیات حرارتی و سهولت در ماشینکاری اشاره کرد که در واقع همین خواص دلیل اصلی انتخاب این ماده در این صنعت می باشد. آلیاژ برنج بر خلاف است.یل و آلیاژهای آلومینیوم بر اثر تنشهای حرارتی سخت نمیشود.
PEX : نخستین پلیمر مورد است.فاده در تولید لوله های تلفیقی است. و در واقع همان مواد پلی اتیلن میباشد که ساختار مولکولی طولی آن با روشهای شیمیایی به ساختار شبکه ای تبدیل شده و در نتیجه قدرت تحمل حرارت و فشار بیشتری را پیدا میکند. خصوصیت مواد پلیمری PEX تحمل حرارت تا درجه سانتیگراد می باشد .
در برابر نفوذ اکسیژن % مقاوم است.. مواد پلیمری مانند پلی اتیلن , پلی پروپلین , پلی بوتیلن و … سد خوبی در برابر عبور اکسیژن نمیباشند . نفوذ اکسیژن به داخل آب سبب تشدید خوردگی در اجزای فلزی شبکه های آبرسانی میشود. این مساله بخصوص در سیستمهای حرارتی سبب تخریب اجزای شوفاژ و مبدلهای حرارتی میشود.
جهـت آب بنـدی بـر روی بدنـه اتصـاالت پرسـی از دو اُرینـگ نیـز اسـتفاده شـده اسـت. ایـن اُرینـگ هـا در فاصلـه هـای مشـخص از یکدیگـر در میـان دندانـه هـا قـرار گرفتـه انـد و آب بنـدی را بـا خـط هـای پرسـی کـه از روی حلقـه اسـتیل بیـن ایـن اُرینـگ هـا قـرار مـی گیـرد، انجـام مـی دهـد.