محله های شرق تهران با قرار داشتن در منطقه ، وسعت بسیار زیادی از ناحیه شرقی تهران را در بر گرفته اند. از جمله محله های شرق تهران که در منطقه قرار دارند می توان به نارمک، وحیدیه، مجیدیه جنوبی، تهرانپارس، تسلیحات، فدک، کرمان، مدائن، هفت حوض، دردشت، زرکش، لشکر اشاره کرد. این مناطق دارای جاذبه های گردشگری و دیدنی متفاوتی می باشند و در نتیجه با آشنایی با این جاذبه های گردشگری از محله های شرق تهران می توانید به سادگی از آن ها دیدن کنید و در نتیجه با این جاذبه های دیدنی متعدد و زیبا آشنا شوید.

شرق تهران از بافت قدیمی برخوردار است.. قدمت این مناطق بیشتر از غرب تهران است. و در اصل باید گفت که تهران به دلیل وجود کوه‌های شرقی، از غرب توسعه یافته و هنوز نیز در حال گسترش است.. البته برخی از مناطق بافت جدیدتری دارند. اگر می‌خواهید بافت مدرن‌تری را در شرق تهران برای سکونت انتخاب کنید، پیشنهاد ما

تقریباً از از اوایل دهه هفتاد بود که شهرداری تهران برنامه توسعه شهریه این کلانشهر را آغاز کرد و در همین راستا تصمیم گرفت بزرگراه های متعددی را در داخل تهران افتتاح کرده با است.فاده از این روش ترافیک تهران را به حداقل برساند. شرق تهران یکی از اصلی ترین بخش هایی بود که شهرداری تصمیم گرفت بزرگراه های متعددی را برای تسهیل دسترسی ساکنین تاسیس نماید. حالا با هم قصد داریم نگاهی به اصلی ترین بزرگراه های موجود در شرق تهران بیندازیم:

چهار ابزار و دستگاه معمول که برای نگه داری قطعه‌کار است.فاده می‌شوند عبارتند از: سه نظام، چهار نظام، میله‌گیر (به انگلیسی: collet)، صفحه گیره (به انگلیسی: faceplate). سه نظام معمولاً برای نگه‌داری قطعه‌کارهای گرد یا با مقطع شش ضلعی است.فاده می‌شود چرا که قطعه‌کار به‌طور خودکار در مرکز قرار می‌گیرد. در سه نظام‌ها عدم دقت در چرخش بر روی محور چرخش با محدودیت‌هایی روبه‌رو می‌باشد؛ در مدل‌های اخیر CNC، اگر همه شرایط عالی باشد، می‌تواند این عدم دقت بسیار کم باشد، اما به‌طور سنتی معمولاً حداقل ٫-. اینچ (٫۵–٫۵ میلی‌متر) است.. از چهار نظام برای نگه داشتن اشکال نامنتظم یا نگه داشتن اجسام گرد یا دارای مقطع شش ضلعی است.فاده می‌شود. صفحه گیره نیز برای نگه داشتن اجسام غیرعادی و نامنتظم است.فاده می‌شود. میله‌گیرها مانند سه نظام و چهار نظام قطعه‌کار را به‌طور خودکار در مرکز قرار می‌دهند با عدم دقت کم‌تر اما هزینه بیشتری هم دارند.

تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظام‌های دستگاه و چرخش آن دارد. همان‌طور که قطعه کار چرخانده می‌شود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد می‌شود. هنگامی که ابزار برش قطعه‌کار را درگیر می‌کند، یک تراشه تشکیل می‌شود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه می‌توان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحله‌ای باشد.

محدودیت‌های بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعه‌کار در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشین‌کاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگ‌زنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعه‌کار را که قابل اجرا هستند، افزایش داده‌اند. با این حال، کار با تلورانس‌های در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور می‌کند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعه‌کار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بی‌حرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجه‌ای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعه‌کار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل می‌گیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانه‌ای داخلی و خارجی می‌شوند. در نهایت، هر میزان از بی‌عیب بودن ماشین‌کاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماه‌های بعدی از حد تلورانس خارج می‌شود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبه‌رو می‌شوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعه‌کار یا طراحی‌ای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگی‌های قطعه در مقیاس‌های میکرو یا نانو جلوگیری می‌کند، انجام می‌دهند.

انواع مختلفی از بورینگ وجود دارد. نوار بورینگ ممکن است. در هر دو انتها پشتیبانی شود (که فقط در صورتی کار می‌کند که حفره موجود یک سوراخ کامل تا انتهای قطعه باشد)، یا ممکن است. در یک انتها از آن پشتیبانی شود (که برای هر دو سوراخ کامل و سوراخ تا عمق مشخص یا سوراخ کور عمل می‌کند) که این فرایند به بورینگ خطی معروف است.. نوع دیگری از این فرایند بک بورینگ (به

ماشین‌های بورینگ در اندازه و سبک‌های با تنوع زیاد ارائه می‌شوند. بورینگ روی قطعه‌های کوچک را می‌توان روی ماشین تراش انجام داد در حالی که قطعه‌های بزرگتر روی فرز بورینگ تراشیده می‌شوند. قطعه‌کارها معمولاً تا متر ( فوت تا فوت اینچ) اندازه دارند، اما می‌توانند به اندازه متر ( فوت) برسند. قدرت مورد نیاز می‌تواند تا