با ورود آریایی ها در هزاره دوم قبل از میلاد به ری ، و قرار گیری شعبه ایی از آن ها در مسیر حرکت به شمال و غرب از خود آثاری به جای گذاشتند که شواهد به دست آمده به صورت کوره های سفال پزی در کهریزک و همچنین در سال در تپه معمورین واقع در فرودگاه بین المللی امام خمینی است..

در طرح تفصیلی شهرری این منطقه تحت سه بخش با محوریت مذهبی و زیارتی، تاریخی و توریستی و مرکز کار و فعالیت در نظر گرفته شده است.. در ادامه جهت پیاده سازی این فضاها طرح های عمرانی منطقه است.ارت خورد و در حال حاضر شهر ری با سرعت زیادی در مسیر نوسازی پیش می رود.

بعد از ورود آریایی ها مهم ترین قوم در بین آن ها ماده ها و پارس ها بودند که بعد از تلفیقی که بین آن ها صورت گرفت ماده با بومیانی که قبل از آن در این سرزمین زندگی می کردند این منطقه را بخش بندی کردند در این تقسیم بندی ماده ها به رماد رازی یا راگا ، راگس که در جنوب تهران بود قرار گرفت.

اجرای عملیات‌های تراشکاری برای سطوح داخلی یک دغدغه بسیار جدی در صنعت است.. اصولاً تراشکاری از فرآیند‌های ثانویه به شمار می‌رود و از بابت هزینه‌ای که برای آن پرداخت می‌شود باید در هنگام ورود به آن بسیار حساب شده عمل کرد و صد البته بهترین راه، مدنظر داشتن ملاحظات لازم در زمان طراحی قطعات فنی است..

انواع مختلفی از بورینگ وجود دارد. نوار بورینگ ممکن است. در هر دو انتها پشتیبانی شود (که فقط در صورتی کار می‌کند که حفره موجود یک سوراخ کامل تا انتهای قطعه باشد)، یا ممکن است. در یک انتها از آن پشتیبانی شود (که برای هر دو سوراخ کامل و سوراخ تا عمق مشخص یا سوراخ کور عمل می‌کند) که این فرایند به بورینگ خطی معروف است.. نوع دیگری از این فرایند بک بورینگ (به

ماشین‌های بورینگ در اندازه و سبک‌های با تنوع زیاد ارائه می‌شوند. بورینگ روی قطعه‌های کوچک را می‌توان روی ماشین تراش انجام داد در حالی که قطعه‌های بزرگتر روی فرز بورینگ تراشیده می‌شوند. قطعه‌کارها معمولاً تا متر ( فوت تا فوت اینچ) اندازه دارند، اما می‌توانند به اندازه متر ( فوت) برسند. قدرت مورد نیاز می‌تواند تا

تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظام‌های دستگاه و چرخش آن دارد. همان‌طور که قطعه کار چرخانده می‌شود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد می‌شود. هنگامی که ابزار برش قطعه‌کار را درگیر می‌کند، یک تراشه تشکیل می‌شود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه می‌توان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحله‌ای باشد.

محدودیت‌های بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعه‌کار در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشین‌کاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگ‌زنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعه‌کار را که قابل اجرا هستند، افزایش داده‌اند. با این حال، کار با تلورانس‌های در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور می‌کند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعه‌کار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بی‌حرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجه‌ای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعه‌کار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل می‌گیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانه‌ای داخلی و خارجی می‌شوند. در نهایت، هر میزان از بی‌عیب بودن ماشین‌کاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماه‌های بعدی از حد تلورانس خارج می‌شود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبه‌رو می‌شوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعه‌کار یا طراحی‌ای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگی‌های قطعه در مقیاس‌های میکرو یا نانو جلوگیری می‌کند، انجام می‌دهند.