تاریخچهٔ دیداری-شنیداری با تاریخ سینما، صدا و تلویزیون میپیوندد. به نظر میرسد که اولین تعریف عبارت این بوده باشد: «هر چیزی که کتاب نباشد، حتی واقعبینانهتر، هر سندی که به ماشین خواندن نیاز داشته باشد.» برای کتابداران، مواد دیداری-شنیداری، رسانههای ضبطشده و پخش صدا و تصویر ایستا یا پویا است.. آنها با اختراع گرامافون توسط توماس ادیسون در سدهٔ میلادی به ظهور رسیدند. منابع دیداری و شنیداری پدیده ای جدید و عامل به کارگیری ارتباطات و تکنولوژی بوده و این منابع از سده ی میلادی به کار گرفته شده اند و در سده ی با سرعت چشم گیر و رشدی فزاینده راه خود را در همه ی عرصه های زندگی بشر باز کرده اند.
امروزه یک اثر دیداری- شنیداری بر پایهٔ محتوایش (برنامه تلویزیونی، مستند، ویدیو، غیره) یا بر پایهٔ قواعد جاری یک کشور (مثلاً سازمانی که مسئولیت تعریف این آثار را داشته باشد) تعریف میشود. منابع دیداری-شنیداری میتوانند به عنوان منبعی برای تاریخنگاران باشند.
- بروشورهای فرمی حالت چیدمان صفحات مانند نشریه یا کتاب است.. به عبارت دیگر تفاوت عمده بروشورهای فرمی و بروشورهای لتی در این است. که در بروشورهای فرمی، صفحات در قسمت عطف به یکدیگر متصل هستند و دیدن تمام صفحات کنار یکدیگر امکان پذیر نیست. در حالی که در بروشورهای لتی شما غالباً امکان دیدن نیمی از بروشور را در یک دید خواهید داشت.
- بروشورهای لتی بروشورهایی هستند که صفحات آنها بر روی هم تا می خورند و در نهایت بروشور به صورت مجموعه صفحات تا شده روی جلد، پشت جلد و صفحات داخل در اختیار مخاطب قرار می گیرد. ویژگی اصلی این بروشورها این است. که نیازی به دوخت صفحات به یکدیگر ندارند و صحافی آنها با خطوط تاخور انجام می پذیرد. نحوه تا خوردن صفحات بر روی هم ممکن است. به صورت رو به پشت باشد که در این صورت بروشور آکاردئونی گفته می شود. حالت دوم تا خوردن به این صورت است. که یک صفحه بر روی صفحه کنار خود تا شده سپس دو صفحه بر روی صفحه کناری تا می شود. و این حرکت در همان جهت تا خور اول ادامه پیدا می کند. این بروشورهای لتی را می توان دربی یا تودلی نیز می گویند. در حالت آکاردئونی پهنای لت معمولاً هم اندازه تعیین می شود. ولی در حالت توده ای معمولاً لت هائی که بر روی لت دیگر تا می شوند در پهنا کمی کوچکتر تعریف می شوند این امر به دلیل جلوگیری از قوس برداشتن و به اصطلاح شکم کردن بروشور به هنگام تا خوردن و بسته شدن است..
پیشرفت علوم و فنون در چند سده اخیر جهان را وارد عصر تازه ای کرده است.. در این دوران منابع دیداری شنیداری در حوزه های ارتباطات، اطلاع رسانی، آموزش و پژوهش به کار گرفته شد و فرهنگی جدید شکل گرفت. با گذشت زمان منابع دیداری شنیداری به کتابخانه ها و آرشیوها راه یافت. از این رو سازماندهی، حفاظت و ذخیره و بازیابی این منابع از اهمیت ویژه ای برخوردار است.. در این رابطه منابع دیداری و شنیداری تنها ابزار ثبت غیر چاپی مناسب برای انتقال شفاهی هنر و تمدن هستند. مواد دیداری- شنیداری در حوزه اطلاع رسانی،ارتباطات، دبیزش، منابع فرهنگی و تحقیقات نقش روز افزونی را ایفا می کند. همراه با گسترش فناوری های جدید، گسترش حوزه مواد دیداری-شنیداری به عاملی ضروری و اجتناب ناپذیر در همه کشورهای جهان تبدیل شده است.. در جریان این پیشرفت، مجموعه های مواد دید و شنودی همچون قارچ از هر سو سر بر آورده و باسرعت زیادی رشد می کنند و هر کدام از این مجموعه ها حاوی اسناد منحصر به فرد تاریخی و غیر قابل جایگزین هستند.