در هنگام فشرده سازی با است.فاده از کوبندههای ضربهای در نزدیکی لوله، باید مراقب بود بین تجهیزات کوبنده و لوله تماس مستقیم بوجود نیاید. به منظور پیش گیری از بروز تغییر شکلهای موضعی، از بکار بردن کوبندههای ضربهای مستقیماً در بالای لوله، پیش از جایگذاری مقدار کافی از خاکریز روی لوله (معمولاً اینچ)، اجتناب کنید.
متراکم سازی با اشباع فقط در مواردی بکار میرود که مواد روپوش و خاک محل، هر دو براحتی آب افزوده شده را تخلیه میکنند یا از دست میدهند. متراکم سازی باید در پشتههایی انجام شود که از قطر لوله پلی اتیلن یا اینچ، هر کدام که کوچکتر بود، تجاوز ننمایند. فقط باید از مقدار آب لازم برای اشباع نمودن مواد است.فاده شود.
از روی احتیاط چگالی مواد روپوش بصورت منظم مورد بررسی قرار میگیرد. معمولاً در آغاز راه اندازی پروژه، تعدادی بررسی برای اطمینان از اینکه عملیات فشرده سازی منجر به چگالی مورد نظر شده باشند، صورت میپذیرند. در مراحل بعدی هم به منظور حصول اطمینان از عدم تغییر مواد یا دستورالعملها، نسبت به انجام بررسیهای تصادفی اقدام میگردد.
در شرایطی که مواد کلاس I بدون انجام فشرده سازی (یا برش با بیل) فقط در اطراف لوله پلی اتیلن ریخته شده باشند، مقدار E΄ به میزان قابل ملاحظهای کمتر از مقادیری خواهد بود که در جدول - فصل ارائه شدند. این پدیده بویژه در زمینهای مرطوب و سست بیشتر اتفاق میافتد. چند دوره فشرده سازی لرزشی باعث افزایش چگالی و ضریب عکس العمل خاک میشود.
در مواد دانهای (کلاسهای I و II) فشرده سازی با است.فاده از لرزش بهترین کارایی را دارد. متراکم کردن سنگ باعث تغییر شکل سنگ نمیشود، بلکه آرایش آن را به شکلی چگال تر تبدیل میکند. در مواردی مثل نصب زیر پوششهای عمیق، که مهندس مربوطه حداقل تراکم است.اندارد را برابر با % یا بیشتر تعیین کرده است.، باید از متراکم سازی مکانیکی برای مواد کلاس I است.فاده نمود.