به عبارت دیگر فن کویل های دولوله ای فقط دارای یک کویل لوله اتصال به لوله آب رفت و یک لوله اتصال به لوله برگشت می باشند، اما فن کویل های چهارلوله ای دارای دو کویل و نتیجیتا اتصال دو لوله برای آب رفت و برگشت به کویل آبگرم و نیز دو لوله برای اتصال به لوله رفت و برگشت آب سرد چیلر می باشند.
به فن کویل های سقفی توکار، داکت فن کویل کانالی نیز گفته می شود که اجزای آن و کانال های تامین و توزیع هوا به صورت توکار و درون قسمتی از سقف (معمولا قسمت ورودی هر اتاق یا سالن) جاسازی می شوند و انواع روکار آن به صورت دیواری و زمینی موجود هستند.
همانطور که می دانید، فن کویل صنعتی و انواع دیگر آن از دسته ای از لوله ها تحت عنوان کویل با لوله های ورودی و خروجی برای آب سرد و گرم (همراه با شیر برقی کنترلی جریان) و یک فن تشکیل می شود که هر نوع سیال گرم و سردی (معمولا آب) در آن جریان یافته و فن هوا را با سرعت زیاد از اطراف لوله ها عبور می دهد تا آن را به دمای مطلوب برساند. بنابرین این دستگاه ساختار نسبتا ساده ای دارد.
نکته اینکه این دستگاه ها هوای تازه (Fresh Air) وارد سالن نمی کنند و فقط هوای داخل سالن را تهویه می کنند. کافی است. که مثلا برای گرمایش، آب داغ یا بخار داغ وارد کویل آنها شود و با روشن شدن فن دستگاه، باد گرم در سالن پخش می شود. درست شبیه یک رادیاتور موتور خودرو که در آن آب داغ جاری شده و با روشن شدن فن، باد گرم ایجاد می شود. دستگاه هواساز (یا دستگاه زنت یا ایرواشر) بر خلاف فن کویل صنعتی یا همان یونیت هیتر، در فضای آزاد مستقر شده و می تواند هوای تازه وارد سالن کند.
فن کویل کاستی نوعی از فن کویل سقفی است. که کویل آن ها در بالای سقف کاذب نصب می شود و کنترل دما توسط ترموستات اتاقی و همچنین ریموت کنترل انجام می پذیرد. فن کویل های کاستی سقفی از نظر هوادهی، دارای یک طرفه و چهار طرفه و از نظر لوله کشی دارای دو لوله و چهار لوله هستند.