در این روش، آبیاری رطوبت لازم برای محیط ریشه گیاه توسط کنترل سطح ایستابی انجام می گیرد. برای این منظور لازم است. که یک لایه غیر قابل نفوذ در عمق مناسب از سطح خاک وجود داشته باشد تا بتوان سطح ایستایی را کنترل کرد. یکی از مهم ترین مشخصه های این روش، مرطوب نشدن سطح خاک می باشد به گونه ای که معمولا برای تامین آب در محیط ریشه سطح ایستابی به حدی بالا آورده می شود که رطوبت بتواند با است.فاده از خاصیت موئینگی به محیط ریشه برسد.
اسید در سیستمهای آبیاری به منظور شستشوی رسوبات تثبیت شده درون لولهها و قطرهچکانها که ناشی از مواد شیمیایی محلول در آب آبیاری است.، کاربردهای فراوانی دارد. این نوع رسوبات یا از آب آبیاری نشات گرفته و یا به دلیل به کارگیری و تزریق کودهای محلول نامرغوب در آب آبیاری به وجود میآید. جهت تزریق اسید به درون سیستم آبیاری همان لوازمی به کار میرود که در هنگام تزریق کود از آنها است.فاده میشود.
ریشه در معرض هوا: در این روش قسمتی از ریشه داخل گلدان و مواد مغذی و قسمت دیگری از آن در هوای آزاد و در معرض اکسیژن قرار می گیرد. از مخزن زیرین آب به داخل محفظه گلدان ها پمپ می شود و از طرف دیگر آن توسط لوله تخلیه خارج می شود که باعث سیرکوله شدن آب و مواد مغذی در این سیستم می باشد.
روشهای آبیاری بارانی کلاسیک به روشهایی گفته میشود که در آنها جابهجایی آبپاشها یا لولههای جانبی بهکمک نیروی کارگری انجام میشود. انواع روشهای کلاسیک شامل کلاسیک کاملاً متحرک، کلاسیک نیمهمتحرک، کلاسیک ثابت با آبپاشهای متحرک، کلاسیک کاملاً ثابت و کلاسیک شیلنگی با قرقره است..
آبیاری بیش از حد موجب کاهش هوای کافی در ریشه گیاه و بروز مشکلات عدیده ای در رشد گیاه می شود، آبیاری باید دقیقا قبل از ورودی گیاه به مرحله تنش آبی باشد. با است.فاده از ظاهر و علایم شاخ و برگ گیاه می توان به این زمان پی برد. مثلاً از بافت، رنگ و کدر بودن رنگ گیاه می شود مقدار تنش آبی آن را پی برد.