در پروژه های بزرگ، برای جلوگیری از مسدود شدن سیستم زهکشی توسط گل و لای، حوضچه های رسوب گذاری را می سازند. لوله های ورودی و خروجی این حوضچه ها را نسبت به کف بالاتر نصب می کنند و در مواقعی که جریان آب زهکش ها قطع شود. قسمتی از گل و لای در کف حوضچه ته نشین می شود. گل و لای ته نشین شده باید در فواصل زمانی معین خارج شود.
لولههاي پلی اتیلن در زهکشی طراحيهاي مختلفي دارند. يك نوع آن به لولههاي آب با ديواره محكم معروف است. (Solid Wall Surface Water Pipes) كه ديواره يك دست و كاملا بدون درز و خلل و فرجي دارد، نوع ديگر لوله سوراخدار يا مشبك نام دارد (Perforated Pipe) كه روي ديواره آن سوراخهاي ريزي تعبيه شده است.. نوعي ديگر از لوله زهكشي، لوله داراي ديواره چين خورده (Twinwall Pipe) است.. لازم به ذکر است. که برای است.فاده از لوله های پلی اتیلن در زهکشی بيشتر از نوع دو جداره است.فاده ميشوند. زيرا اين لولهها است.حكام بيشتري دارند و تبخير آب هم در آنها كمتر است.. امكان نشت آب نيز بدليل دو جداره بودن بسيار كم است. و به سرما و گرما مقاوم هستند.
تاکنون روش های مختلفی برای کنترل آب در گودبرداری ها و سازه های زیر زمینی ارائه شده است. که هر یک برای شرایط خاصی موثر خواهند بود. با این حال معیارهایی برای انتخاب بهترین روش وجود دارد که میتوان گفت شرایط محیطی پروژه،توپوگرافی منطقه، نفوذپذیری خاک و جنس آن، نوع آب ورودی (فاضلاب یا آب زیر زمینی) مهمترین آنها میباشد.
سیستم های زهکشی باز می تواند برای محصولات زراعی است.فاده شود. آن ها است.فاده از ماشین ها را محدود می کنند. آنها همچنین به تعداد زیادی پل و پلچک برای عبور جاده ها و دسترسی به مزارع نیاز دارند. زهکش های باز نیاز به نگهداری مکرر دارند (کنترل علف های هرز، تعمیرات و غیره).
زهكشي زيرزميني به شيوه امروزي اولين بار در سال ۸ ميلادي در انگلستان به كار گرفته شد و به تدريج به ساير نقاط اروپا رفت. زهكشي در اوايل دهه ، با پيدايش لوله پلاستيكي با ديواره صاف و نازك، سپس با ابداع لولههاي كنگرهدار، شتاب قابل ملاحظهاي يافت. در حوالي سال است.فاده از ماشينهاي زهكشي آغاز شد و شتاب بيشتري به توسعه زهكشي زيرزميني داد. كاربرد فرستنده و گيرندههاي ليزري، دقت در كنترل نصب زهكشها را افزايش داد.