مراکز تجاری، فروشگاه‌های مختلف و امکانات زیادی در شهر پردیس جای گرفته که شما در هر نقطه از اون میتونین بهش دسترسی داشته باشین. به عنوان نمونه؛ پاساژ الماس، پاساژ نیما، مجتمع تجاری ایران زمین، مجتمع تجاری گلستان، مجتمع تجاری بهارستان، پاساژ گلها، مجتمع ولیعصر، مرکز خرید پردیس، مرکز خرید یاقوت، پاساژ امید. 

در اجرای این پروژه درصد سرمایه‌گذاری از طرف بانک مسکن، ۸ درصد از سوی شرکت عمران شهر جدید پردیس، درصد از طرف وزارت راه و ترابری و درصد توسط سازمان توسعه راه‌های ایران انجام شده است.. هزینه تمام شده برای این آزادراه ۵۸ میلیارد ریال از سوی وزارت راه و شهرسازی اعلام شد.

شما حتما از جاده قدیمش رفتید، از جاده ی جدیدش بری همچین چیزی نیست. من ساله اومدم پردیس، آب و هوای عالی داره. تابستونش خیلی گرم نیست. دسترسی خوبی هم به تهران داره، اون جاهای نیمه ساختشم فازای تازه ساختشه که هنوز بهره برداری نشده! کجاهاش رفتید که این چیزارو دیدین؟ عجیبه چون اتفاقا جای مناسبیه برای زندگی!

یکی از دلایل ضعف در این بخش، عدم تشکیل سازمان‌های قوی در بخش معادن و کانی‌های معدنی در کشور است. که این فعالیت‌ها را هماهنگ نمایند. البته ناگفته نماند که در وزارت صنایع و معادن، بخشی وجود دارد که این مشکلات را پیگیری می‌کند. .

طبق این برنامه «خودرو»، «فولاد»، «نساجی و پوشاک»، «سیمان»، «تایر و تیوب»، «لوازم خانگی» و «کاشی و سرامیک» هفت صنعت انتخابی است.راتژیک هستند که گفته شده بیشترین نقش را در شاخص‌های منتخب از جمله سهم ارزش‌افزوده، اشتغال‌زایی، صادرات، سهم از بازار، مزیت نسبی و زنجیره تامین (به عنوان مواد اولیه یا کالاهای نهایی) و سطح دانش و فناوری دارند.

رس‌ها قدیمی‌ترین، مهم‌ترین و پر مصرف‌ترین مواد اولیه صنعت سرامیک می‌باشند. رس به خاک‌هایی که دارای خاصیت پلاستیسیته باشد گفته می‌شود. مواد اولیه مورد است.فاده در تولید کاشی و سرامیک در ایران با سهم آن‌ها در هر مترمربع محصول (بر اساس کیلوگرم/گرم) درج شده است.:

به عنوان مثال، نمونه موفق این شهرک‌های صنعتی در مورد صنعت کاشی و سرامیک، شهرک صنعتی &#;ساسئلو&#; در ایتالیا است. که در این شهرک حدود شرکت وجود دارد که شرکت آن در زمینه کاشی و سرامیک فعالیت می‌کنند و مابقی شرکت‌ها، کمپانی‌های مرتبط با صنعت کاشی و سرامیک هستند. به این ترتیب ایتالیا در صنعت کاشی در دنیا مزیت رقابتی به دست آورده است..

سرمنشاء مشکلات صنعتی ایران، فقدان برنامه‌ریزی صنعتی کشور است.. برنامه صنعتی کشور نباید به‌گونه‌ای باشد که توسط افراد خاصی نوشته شود و به صنایع تحمیل گردد، بلکه باید برنامه صنعتی به‌گونه‌ای باشد که از اجماع نظر متخصصین صنعت بوجود آمده باشد و دایم مورد بازنگری قرار گیرد.