محمدحسین بهجت تبریزی در مدرسهی متحده و فیوضات درس خواند، سیکل خود را در مدرسهی فردوسی شهر تبریز به اتمام رساند و برای ادامهی تحصیل رهسپار تهران شد. حضور او در مدرسهی دارالفنون در سال و سپس وارد شدن به مدرسهی طب در سال تا حدی مسیر زندگی او را تغییر داد؛ مسیری که گویی است.اد شهریار چندان علاقهای به آن نداشت.
شهریار بعدا به تهران آمد و در دارالفـنون تهـران خوانده و تا کـلاس آخر مـدرسه ی طب تحـصیل کردو در چـند مریض خانه هـم مدارج اکسترنی و انترنی را گـذراند ولی د رسال آخر به عـلل عـشقی و ناراحـتی خیال و پـیش آمدهای دیگر از ادامه تحـصیل محروم شد و با وجود مجاهـدتهـایی که بعـداً توسط دوستانش به منظور تعـقـیب و تکـمیل این یک سال تحصیل شد، شهـریار رغـبتی نشان نداد و ناچار شد که وارد خـدمت دولتی بـشود؛ چـنـد سالی در اداره ثـبت اسناد نیشابور و مشهـد خـدمت کرد و در سال ۵ به بانک کـشاورزی تهـران داخل شد .
شهریار، با نام کامل سید محمدحسین بهجت تبریزی (Seyyed Mohammad Hossein Behjat Tabrizi)، یازدهم دیماه سال در روستای خشگناب در حوالی تبریز چشم به جهان گشود. پدرش حاج میرآقا خشگنابی یکی از وکلای تبریز بود و مادرش خانم ننه نام داشت. او در خانوادهای پرجمعیت بزرگ شد و هفت خواهر و پنج برادر داشت.