مطالعات نخستین طرح جامع تهران در سال ۵ آغاز شد و در به تصویب رسید. در این برهه، تهران حدود ۸ کیلومتر مربع وسعت داشت و جمعیت آن به ٫ میلیون نفر میرسید. این طرح، گسترش شهر تهران را به دلیل وجود ارتفاعات در شمال و شرق و نامناسب بودن زمینهای جنوبی، در منطقهٔ غرب تعیین کرد و سطح شهر را به ده منطقه با مراکز مجهز تقسیم و شبکهای از آزادراهها و بزرگراهها را نیز پیشنهاد کرد.
رشتهکوه البرز به قسمت شرقی، مرکزی و غربی تقسیم میشود. است.ان تهران در بخش مرکزی این رشتهکوه جای دارد. بخش مرکزی رشتهکوه البرز به قسمت شمالی، میانی و جنوبی تقسیم میشود. بخش محدودی از این ارتفاعات در است.ان تهران و مابقی در است.ان مازندران واقع شدهاست.
طی پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۸ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۸۸ شهر و حدود روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونهگیری شد در این است.ان به قرار زیر بود:
بسیاری از ما در بافت شهری و در مقیاس کوچک تر در ساختمان ها زندگی میکنیم و نوعی همزیستی را با سایر افراد تجربه میکنیم، این همزیستی حاصل مجاورت ما با سایر افرادی است. که محل زندگی خود را در نزدیکی ما برگزیده اند، در این سبک زندگی اغلب به جهت شلوغی و ایجاد سکوهای تسهیل زندگی نیاز به ابزار هایی داریم.
در عصر کنونی شاهد تحول تکنولوژی هایی بوده ایم که هیچ گاه در مخلیه انسان نمیگنجید، سیستم های دیجیتالی و ارتباطی، تکنولوژی های جدید جابجایی، ترابری و لجستیک، علوم پزشکی و فناوری های نسل نو، نوآوری های صنعت کشاورزی و بسیاری از تحولات دیگر از جمله این مجموعه تغیرات شگرف هستند.