تردید نیست که در اثر نزدیکی جغرافیایی و تماس مناطق با یکدیگر، هر منطقه ای برخی از خصوصیات زبانی و آداب و رسوم منطقه دیگر را کسب کرده‌است. اگرچه نمی‌توان این پیوندها را صرفاً معلول رابطه مستمر بین این گویش‌ها دانست، اما می‌توان رد پایی از خصوصیات این گویش به دست آورد تا در تحلیل‌های دقیق و علمی زبان شناسان از آنها است.فاده شود. از آنجا که تفاوت این گویش با گونه‌های دیگر آن در روستاها و بخش‌های دماوند و همچنین با گویش‌های شمیرانات و دیگر نقاط شمالی تهران بسیار اندک است.، بیشتر خصوصیات این گویش در مورد آنها نیز صادق است.. در شمال شهر دماوند، به فاصله دو یا سه کیلومتر از مرکز شهر، گویش مازندرانی رایج است.؛ اما درجنوب شهر تا شعاع کیلومتری لهجه‌های گویش دماوندی رواج دارد.

برخی اعتقاد دارند که دماوند آتشفشانی نیست. اما برخی دیگر معتقد هستند که آتشفشان دماوند فعال است. و خروج گاز و چشمه‌های آب‌گرم، علامت فعال بودن آن است.. دکتر مهدی زارع از متخصصانی است. که اعتقاد دارد دماوند یک کوه آتشفشانی فعال است..

قله دماوند در فرهنگ کشور ایران مظهر پایداری، است.واری و یک نماد ملی است. و به‌عنوان یک اثر ملی ثبت شده و به روش‌های گوناگون از آن به‌عنوان یک نماد ملی یاد می‌شود. کوه دماوند در سی‌ام تیرماه سال ۸ به‌عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در قالب میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

قاپک که به نام های ساکشن ، ورق گیر و یا شیشه گیر نیز شناخته می شود  ابزاری است. که قابلیت چسبیدن به سطوح صافی مانند شیشه ، چوب ، سنگ و یا حتی سرامیک را دارد و به نگهداری ، بلند کردن و جابه جایی  آن کمک می کند.هر قاپک توانایی نگهداری تا کیلوگرم را دارا می باشد.قاپک دارای انواع مختلفی نظیر قاپک تک قولو ،قاپک دو قلو ، قاپک سه قولو و یا چهار قلو می باشد .