شهریار، با نام کامل سید محمدحسین بهجت تبریزی (Seyyed Mohammad Hossein Behjat Tabrizi)، یازدهم دی‌ماه سال در روستای خشگناب در حوالی تبریز چشم به جهان گشود. پدرش حاج میرآقا خشگنابی یکی از وکلای تبریز بود و مادرش خانم ننه نام داشت. او در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شد و هفت خواهر و پنج برادر داشت.

رابطه‌ی عاشقانه شهریار و ثریا به‌‌تلخی به پایان رسید و بهجت تبریزی که عشقی نافرجام را تجربه کرده بود تهران را ترک کرد و در نیشابور مشغول به کار شد. اواخر سال شهریار به دلیل ابتلا به بیماری مجبور شد به تهران بازگردد که این بازگشت با بستری شدن وی در بیمارستان همراه بود.

شهریار بعدا به تهران آمد و در دارالفـنون تهـران خوانده و تا کـلاس آخر مـدرسه ی طب تحـصیل کردو در چـند مریض خانه هـم مدارج اکسترنی و انترنی را گـذراند ولی د رسال آخر به عـلل عـشقی و ناراحـتی خیال و پـیش آمدهای دیگر از ادامه تحـصیل محروم شد و با وجود مجاهـدتهـایی که بعـداً توسط دوستانش به منظور تعـقـیب و تکـمیل این یک سال تحصیل شد، شهـریار رغـبتی نشان نداد و ناچار شد که وارد خـدمت دولتی بـشود؛ چـنـد سالی در اداره ثـبت اسناد نیشابور و مشهـد خـدمت کرد و در سال ۵ به بانک کـشاورزی تهـران داخل شد .

لطفا پیش از ارسال نظر، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید: فارسی بنویسید و از کیبورد فارسی است.فاده کنید. بهتر است. از فضای خالی (Space) بیش‌از‌حدِ معمول، شکلک یا ایموجی است.فاده نکنید و از کشیدن حروف یا کلمات با صفحه‌کلید بپرهیزید. نظرات خود را براساس تجربه و است.فاده‌ی عملی و با دقت به نکات فنی ارسال کنید؛ بدون تعصب به محصول خاص، مزایا و معایب را بازگو کنید و بهتر است. از ارسال نظرات چندکلمه‌‌ای خودداری کنید. بهتر است. در نظرات خود از تمرکز روی عناصر متغیر مثل قیمت، پرهیز کنید. به کاربران و سایر اشخاص احترام بگذارید. پیام‌هایی که شامل محتوای توهین‌آمیز و کلمات نامناسب باشند، حذف می‌شوند.