شما حتما از جاده قدیمش رفتید، از جاده ی جدیدش بری همچین چیزی نیست. من ساله اومدم پردیس، آب و هوای عالی داره. تابستونش خیلی گرم نیست. دسترسی خوبی هم به تهران داره، اون جاهای نیمه ساختشم فازای تازه ساختشه که هنوز بهره برداری نشده! کجاهاش رفتید که این چیزارو دیدین؟ عجیبه چون اتفاقا جای مناسبیه برای زندگی!
در کل، در فازهایی با شرایط ایده آلتر و امکانات بیشتر، مثل فاز ، و پردیس، قیمت آپارتمان بیشتر است.. هر چند که در فازهای ، ، و واحدهایی با متراژ کمتر و قیمت مناسبتر میشه یافت و نیاز تمام طیف متقاضیان مسکن در پردیس رو برآورده کرد.
شهر پردیس با مساحتی حدود کیلومتر مربع، در ارتفاع تا از سطح دریا قرار گرفته است.. پردیس منطقهای با بافت کوهستانیه و شیبی حدود درصد داره و برخی از این بابت، نسبت به پردیس نارضایتی دارن. کوهستانی بودن این منطقه، آب و هوایی نسبتا سرد و کمکی خشک رو به اون بخشیده. با این حال شهر پردیس، دارای مزیتهای بسیاری هم هست که جمعیت حدود هزار نفر رو به خودش جذب کرده و همچنان مشتاقان زیادی داره که خواهان سکونت در پردیس تهران هستن. بافت شهر پردیس شامل بخشهای متفاوتی میشه که از مسکونی گرفته تا توریستی، تحقیقاتی، صنعتی و اداری رو شامل میشه .
زمان اقامت متوسط مواد، ارتباط عکس با سرعت مارپیچ و سرعت خوراک دهی دارد، بنابراین با کاهش زمان اقامت خروجی محصول بیشتر خواهد شد. مقدار خروجی محصول اغلب مستقل از شکل دای می باشد. همچنین در اکسترودرهای دو مارپیچ قابلیت مخلوط کردن، ذوب کردن و محصول دهی در زمان کوتاه تری را نسبت به اکسترودر های تک پیچه دارند. در بعضی دستگاه ها طول، تعداد و شکل این عناصر به راحتی قابل تغییر ساخته می شوند. این عناصر می توانند شکل های مختلفی مانند پره های پیچه های معکوس، دیسک های اختلاط، پین ها و باشند. بنابراین در این فرایند مواد، ممکن است. در یک قسمت اکستروژن بر اثر حرارت نرم شوند، سپس به قسمت اختلاط منتقل شده و سپس به سایر قسمت ها حرکت کنند.
در زمینه خوراک دهی به اکسترودر میتوان بیان کرد که در یک اکسترودر تک پیچه، قیف پر شود و ماردون بسته به مقداری که نیاز دارد مواد را به داخل میکشد. این فرایند در اکسترودر دو مارپیچ قابل انجام نیست چرا که اگر مقدار ورودی بیش از حد باشد، ممکن است. سبب تولید نیروی بیش از حد شود و این نیرو می تواند خطرناک باشد. بنابر این در اکسترودرهای دو پیچه، تغذیه باید کنترل شده باشد (strave fed) که ارتباطی با سرعت پیچه ها ندارد.
اکسترودرهای دومارپیچ کونیکال کاجاران جهت کامپاند مواد PVC (پلی وینیل کلراید) به کار میرود. مارپیچ این نوع اکسترودرها به صورت مخروطی از نوع غیرهمسوگرد یعنی چرخش آنها در خلاف جهت یکدیگر است. که این باعث فشردگی و پخت یکنواخت مواد می شود. این دستگاه در ظرفیت های مختلف قابل ارائه می باشد. اکسترودرها مجهز به سیستم کنترل الکترونیکی PLC جهت نمایش و کنترل پارامترهای عملیاتی و دارای تابلو برق مجزا به همراه کنترل دور (درایو) می باشند.
اکسترودرهای دو پیچهی غیر همسوگرد دارای زمان اقامت کمتری برای پلیمر مورد نظر بوده است. به این دلیل که جهت حرکت سطح دو پیچ، در ناحیهی تماس هم جهت بوده و باعث ایجاد یک انتقال سریعی از مواد به سمت جلو میگردد و قدرت پمپ ماده را به سمت جلو تقویت میکند. حال اگر نیاز به ایجاد فشار و اختلاط بیشتری بوده دیوارههای کانال دو مارپیچ به گونهی طراحی میشود که در هم فرو رفته و فشار بیشتری برای وارد کردن تنش نیاز باشد. گاهی پلیمرهای تحت فرایند نیازمند زمان اقامت پایین در اکسترودر میباشند تا در حین فرایند دچار سوختگی نگردند که در این حالت اکسترودر دو ماردون مورد است.فاده قرار میگیرد. در این حالت برای ایجاد جریان اختلاطی بیشتر در سیستم اکسترودر از ایجاد جریان برگشتی بیشتر است.فاده میگردد که منجر به اختلاط بالاتر و زمان اقامت بیشتر مذاب در اکسترودر میشود. در این حالت سرعت فرایند خیلی بیشتر از حالت همسوگرد بوده و زمان اقامت مادهی مذاب نیز کمتر میباشد.
در یک سیستم اکستروژنی با توجه به نوع مادهی پلیمری که چه خواصی داشته، طراحی خاصی انجام میشود که برای مثال اگر یک پلیمری جاذب رطوبت باشد و یا در زمان ذوب شدن گازی از خود آزاد نماید ( برای مثال PVC که گاز کلر از خود آزاد میکند.) و برای فرایند خود نیازمند ناحیهی گاز زدایی باشد، باید از سیستم اکستروژنی دو پیچه است.فاده گردد تا توان قرار دادن یک ناحیهی گاز زدایی در طی اکسترودر باشد. حالاتی دیگر ممکن است. به وجود آید که مصرف کننده مجبور به است.فاده از اکسترودرهای دو پیچه گردد برای مثال به اکسترودری با زمان اقامت بسیار پایین و یا اکسترودری با اختلاط و تنش بالا برای اختلاط کامل ماده نیاز داشته باشد.