برج علاءالدوله یا برج آرامگاه علاءالدین به سیدفخرالدین حسن علاءالدوله (سلطان علاءالدین خوارزم شاه) تعلق دارد که گفته می‌شود در منطقه نفوذ زیادی داشته‌ است. و بر این منطقه حکومت می‌کرد. این برج تاریخی در سال ۵ هجری شمسی احداث شده است.. طراحی این برج ترکیبی از معماری زمان مغول، دوره آق قویوتلو و قره قزیونلو است.. این برج با ارتفاع حدود متر، در نزدیکی شمال مسجد جامع ورامین قرار دارد و از دو قسمت اصلی تشکیل شده است..  قسمت اول با بدنه‌ای مدور به ارتفاع متر که بخش اصلی بنا را تشکیل می‌دهد و قسمت دوم که شامل گنبدی مخروطی شکل و بزرگ به ارتفاع ۵ متر است. و روی قسمت اول قرار دارد. کتیبه‌ای در محل اتصال بخش است.وانه‌ای و بخش مخروطی برج وجود داشت که متاسفانه بخشی از آن از بین رفته است. و قابل خواندن نیست. این کتیبه مربوط به اواخر قرن هفت هجری است.. برج علاءالدوله به گورهای سلطنتی شباهت دارد و جز بناهای مذهبی شمرده نمی‌شود. اجساد در این بناها در سرداب نگهداری می‌شدند. مردم ورامین این برج را متعلق به رهگذری می‌دانند که در اوایل قرن حاضر بعد از فوت در این محل دفن شده است..  

پس از چهار ساعت راه‌پیمایی و پایمال کردن محصول مزارع و شنیدن ناملایمات از زارعین، بام مخروطی شکل و گنبد مینائی مسجدی که در میان مزارع سر برآورده بود از دور پدیدار گردید، اینجا دهکده ورامین است. کمی بعد به آنجا رسیده و در میان باغ‌ها که دیوارهای گلی داشتند داخل شده در این باغ‌ها درختان میوه از قبیل گیلاس و زردآلو و گوجه و هلو، جنگل انبوهی تشکیل می‌دادند، پسران کوچکی بر بالای درختان توت کهنسال رفته و توت‌های سفید و سیاه را که به درشتی تخم کبوتر بود با دست چیده و می‌خوردند دهکده ورامین در دشت پر حاصلی واقع شده اما کاروانسرایی ندارد که بتوان در آن منزل کرد. خوشبختانه نظر به توصیه دکتر تولوزان توانستیم در خانه کدخدا فرود آییم…

بهترین فصل سفر به ورامین با توجه به آب و هوای شهر، فصل پاییز و بهار است.. در این فصل‌ها هوای هوا تا حدودی کاهش می‌یابد و خبری از گرمایی خشک ورامین نیست. با توجه به اینکه زمستان‌های ورامین سرد و خشک است.، برای سفر توصیه نمی‌شود. با این‌حال اگر اهل آب‌تنی و شنا هستید، با

این دستگاهها که در سال توسط زمین شناس دکتر آندریاس پفلیچ اختراع شد ، با اندازه گیری امواج صوتی که بین یک جفت مبدل حرکت می کند ، سرعت باد و سرعت هوا را آنی تعیین می کند. بادسنج اولتراسونیک هیچ قسمت متحرک ندارد و از حسگرها برای تشخیص تغییرات کوچک در باد است.فاده می کند. آنها معمولاً دارای چهار سنسور هستند که در یک مربع مرتب شده اند.

به همین دلیل است. که آنها تقریباً در همه ایستگاه های هواشناسی &#; از قطب شمال تا مناطق گرم است.وایی است.فاده می شوند. این به این دلیل است. که سرعت باد به تغییر الگوهای آب و هوا کمک می کند ، به عنوان مثال ، نزدیک شدن طوفان ، که برای خلبانان ، مهندسان و اقلیم شناسان مهم است..

بادسنج ها صدها سال است. که وجود دارند ، اولین مدل توسط معمار ایتالیایی لئون باتیستا آلبرتی در سال برای نشان دادن سرعت باد ایجاد شد. در آن دیسک عمود بر باد قرار داشت که از نیروی باد می چرخید و با حرکت باد شیب می یابد. این طرح اولیه از قرن پانزدهم توسط منجم و فیزیکدان جان توماس رومنی رابینسون در سال دوباره ابداع شد. این مدل نمونه اولیه نسخه امروزی بود که دارای دوک عمودی با چهار بازو بود. سپس فنجان هایی به هر یک از این بازوها وصل شد و هنگامی که باد می وزید ، فنجان ها آن را می گرفتند ، که باعث چرخش دوک برای نشان دادن سرعت باد می شد.

همچنین با نام بادسنج های حرارتی شناخته می شوند ، آنها با گرم کردن الکتریکی یک سیم در دمای خاص و سپس اندازه گیری میزان خنک شدن دما توسط جریان هوا عمل می کنند. این ابزار را قادر می سازد تا سرعت حرکت باد را با اندازه گیری سرعت خنک شدن سیم و خنک شدن دما محاسبه کند. این نوع اغلب برای است.فاده دستی طراحی شده است..

برای اندازه گیری جریان هوا در تونل‌های باد، هواپیماهای در پرواز از این تجهیزات است.فاده می‌شود. توانایی اندازه گیری جریان هوای مافوق صورت را دارد. تولید برق نیز یکی دیگر از تاثیرات و کاربردهای این دستگاه می‌باشد. برای مشخص کردن باد مخالف و محاسبه آن، سنجش محیط مناسب توربین باد، برای ایستگاه‌های هواشناسی و پیش بینی آب و هوا، مشخص کردن میزان باد قبل از قایقرانی و کشتی رانی و&#; نیز از این تجهیز است.فاده می‌گردد. در ادامه به صورت کلی کاربردهای این دستگاه را عنوان می‌کنیم: