پوشش گیاهی این منطقه غنی است.؛ به‌گونه‌ای که از بسیاری گیاهان دارویی‌ این منطقه در کتاب‌های معتبر گیاه شناسی یاد شده است.. در ارتفاعات مختلف کوه دماوند، گیاهان فراوان و گوناگونی می‌روید که برخی از آن‌ها فقط در یک ارتفاع خاصی دیده می‌شود. گیاهان این منطقه که به اسم دماوند نام‌گذاری شده‌اند، عبارت‌اند از: کلاه میرحسن دماوندی، کزل دماوندی، بومادران دماوندی، پیرگیاه دماوندی، ریش قوش دماوندی، فراموشم مکن دماوندی، زنگوله‌ای دماوندی، کتانی دماوندی و ماشک دماوندی.

آشوریان کوه دماوند را کان سنگ لاجورد می‌انگاشتند. در زمان تاخت و تاز آشوری‌ها به فلات ایران این کوه بخشی از حدود مادها شمرده می‌شد و در متن‌های آشوری هم بدان اشاره‌ شده‌ است.. دیاکونوف، سنت گذاردن پیکر مردگان در کوه‌ها را آیین مغانی می‌انگارد که در دامنه دماوند می‌زیستند و آیین خود را به دیگر جاهای ایران پراکندند. در دامنه دماوند تعداد زیادی گور پیش از تاریخ وجود دارد. در سده هشتم میلادی در پای کوه دماوند دژی بوده است. که موبدی زرتشتی به نام مس‌مغان و پیروانش در آن می‌زیستند و این دژ به فرمان المهدی خلیفه عباسی ویران‌ شده و مس‌مغان نیز کشته شد. در دوران سلطنت پهلوی و در دوره‌های مختلفی از تاریخ ایران از نقش کوه دماوند و خورشید در حال تابش از پشت آن به‌عنوان نماد ایران زمین بهره می‌بردند.

فشار هوا در قله دماوند نصف فشار هوا در سطح دریا است.. کمینه دمای هوا در ارتفاعات دماوند تا درجه زیرصفر (در زمستان) و تا دو درجه زیر صفر (در تابستان) پایین می‌آید. میانگین بارندگی در ارتفاعات دماوند میلی‌متر در سال بوده و بارش در ارتفاعات معمولا به‌صورت برف است..

نقطه ضعف عمده بتن متخلخل، مقاومت کم آن است.. در صورتی که مواد افزودنی و ترکیبات خاص را می توان برای افزایش قدرت مقاومت مورد است.فاده قرار داد، اما بتن متخلخل هنوز هم مقاومت قابل ملاحظه ای پایین تر از بتن سنتی دارد. این محدودیت سبب می شود که از آن در مناطق کم ترافیک، به صورت کلی پارکینگ ها و جاده های محله است.فاده شود. مراقبت های ویژه باید انجام شود تا رانندگی تجهیزات سنگین و کامیون ها در بتن متخلخل، به عنوان افزایش بار به حساب می آید، سبب نارسایی زودرس گردد.

بعد از جایگذاری ، سطح بتن متخلخل حالت بافت پیدا می کند ، که افزایش اصطکاک بین روسازی و لاستیک را به همراه دارد ، و باعث افزایش ایمنی جاده ها به طور کلی می شود. مقاومت فشاری ، کششی و خمشی بتن متخلخل با توجه به نسبت تخلخل بالا و عدم وجود مصالح ریزدانه ، کمتر از بتن معمولی می باشد (پوتمن و همکاران، ).

با توجه به گسترش و پیشرفت علم و پیدایش تکنولوژی‌های فراوان در قرن اخیر ، شناخت بتن و خواص آن نیز توسعه قابل ملاحظه‌ای داشته است. ، به نحوی که امروزه شاهد کاربرد انواع مختلف بتن مانند بتن متخلخل با مصالح مختلف هستیم که هر یک خواص و کاربری مخصوص به خود را داراست. در حال حاضر انواع مختلفی از سیمانها که شامل

یکی دیگر از مزایای عمده بتن متخلخل که به شکل مستقیم با ایمنی در ارتباط است.، حذف جمع شدگی آب، پاشیده شدن آب و جلوگیری از خطر سر خوردن در رانندگی می باشد. آب باران می تواند بلافاصله از روسازی حذف گردد؛ چرا که نیازی نیست به صورت عرضی از سطح خارج شود. بافت سطحی ایمنی را با افزایش مقاومت ترمز ماشین در محیط های مرطوب و خشک بهبود داده است.. روسازی بتن متخلخل ، نسبتا آرام می باشد.

نیاز به یک روش آزمایشی که بهتر با نیازهای عملکردی  مرتبط باشد ، منجر به ایجاد روشی جایگزین شد که بتواند محتوای هوا ، فاکتور فاصله و سطح خاص را در مدت زمان کوتاهی اندازه گیری کند. اصل آزمایش این است. که میزان بالا آمدن حباب هوا در آب به اندازه آن مربوط است.. روش آزمون ، گزارش شده توسط پرایس ، از توانایی نظارت بر تغییر شناوری صفحه پشتیبانی شده توسط مایع و حباب های هوا بهره می برد. این آزمایش شامل تزریق نمونه ای از بتن تازه به مایع چسبناک در پایه یک ستون آب است.. هوای داخل حرکتی حباب آزاد می شود و از طریق ستون بالا می رود و در آنجا به صفحه برخورد می کند. تغییر شناوری صفحه با گذشت زمان کنترل می شود. تغییر شناور می تواند به محتوای هوا ، سطح خاص و عامل فاصله مربوط باشد.