شهریار، با نام کامل سید محمدحسین بهجت تبریزی، که با منظومهی «حیدر بابایه سلام» و اشعاری چون «حالا چرا» و مناجات «علی ای همای رحمت» شناخته میشود، آنقدر در ادبیات ایران تأثیرگذار بوده که سالروز درگذشت وی در تقویم رسمی کشور به نام «روز شعر و ادب پارسی» نامگذاری شده است..
محمدحسین بهجت تبریزی که در سه دورهی تاریخی قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی زیست، به فارسی و ترکی آذربایجانی شعر میسرود و اشعاری که از وی در هر دو زبان به یادگار ماند توانست جای خود را در ذهن مردم ایرانزمین باز کند. از این شاعر بیش از هزار بیت شعر به زبان فارسی و حدود سه هزار بیت به زبان ترکی آذری به جای مانده است.. برخی از اشعار شهریار را میتوان در زمرهی شاهکارهای ادبیات گنجاند، از جمله مجموعهی «
محمدحسین بهجت تبریزی در مدرسهی متحده و فیوضات درس خواند، سیکل خود را در مدرسهی فردوسی شهر تبریز به اتمام رساند و برای ادامهی تحصیل رهسپار تهران شد. حضور او در مدرسهی دارالفنون در سال و سپس وارد شدن به مدرسهی طب در سال تا حدی مسیر زندگی او را تغییر داد؛ مسیری که گویی است.اد شهریار چندان علاقهای به آن نداشت.
بسیاری از ما در بافت شهری و در مقیاس کوچک تر در ساختمان ها زندگی میکنیم و نوعی همزیستی را با سایر افراد تجربه میکنیم، این همزیستی حاصل مجاورت ما با سایر افرادی است. که محل زندگی خود را در نزدیکی ما برگزیده اند، در این سبک زندگی اغلب به جهت شلوغی و ایجاد سکوهای تسهیل زندگی نیاز به ابزار هایی داریم.
در عصر کنونی شاهد تحول تکنولوژی هایی بوده ایم که هیچ گاه در مخلیه انسان نمیگنجید، سیستم های دیجیتالی و ارتباطی، تکنولوژی های جدید جابجایی، ترابری و لجستیک، علوم پزشکی و فناوری های نسل نو، نوآوری های صنعت کشاورزی و بسیاری از تحولات دیگر از جمله این مجموعه تغیرات شگرف هستند.