این امامزاده در نزدیکی روستای حسین آباد واقع شده است. و به اسم امام موسی کاظم نیز شناخته می شود. که در حال حاضر این بنا به صورت سیمانی می‌باشد و در گذشته به صورت کاهگل بوده است. .همچنین ضریح فلزی و سبز رنگ که امروز مشاهده می‌کنید جایگزین ضریح چوبی و مشبک گذشته می باشد.

یکی از ویژگی‌های تاریخی این شهرستان اختلاط فرهنگی و دینی است.، از مهم‌ترین مستندات این گفته وجود قبرستان ارامنه در شهرستان در کمربندی شهر است. که قدمتی چند ده ساله داشته و امروز نیز مراجعین فراوانی دارد، از شمال و جنوب و شرق و غرب کشور، از همه فرهنگ‌ها، گروه‌هایی در این شهرستان سکنی دارند.

یکی از ویژگی‌های تاریخی این شهرستان اختلاط فرهنگی و دینی است.؛ از مهم‌ترین مستندات این گفته، وجود قبرستان ارامنه در کمربندی این شهر بوده که قدمتی چند ده ساله داشته و امروزه نیز مراجعین فراوانی دارد. از شمال و جنوب و شرق و غرب کشور، از همه فرهنگ‌ها، گروه‌هایی در این شهرستان سکنی دارند.

داستان عاشقانه بیژن و منیژه را احتمالا از شاهنامه می‌شناسید. محلی‌ها اعتقاد دارند منیژه برای مدتی در این قلعه اقامت داشته است.. برای همین هم به آن زیج منیژه می‌گویند. کلمه زیج به معنای رصدخانه یا تماشاگه است.. اما باستان‌شناسان اعتقاد دارند زیج منیژه بیشتر اقامت‌گاه بین‌راهی بوده است..

تکیه معاون الملک را در ابتدا برای برگزاری مراسمات عاشورا و تاسوعا ساخته بودند. اما بعدها بخش‌های دیگری را هم به آن اضافه کرده و سایر مراسمات مذهبی را هم در آن برپا کردند. نکته شگفت‌انگیز در مورد این تکیه کاشی‌های آن است.. کاشی‌های برجسته و نیمه برجسته سقف، دیوارها، و سقاخانه این تکیه همه از رنگ‌های طبیعی ساخته شده‌اند که در نوع خود در دنیا نظیر ندارد.

مسجد شیخ لطف‌الله با تزیینات بی‌بدیل کاشی‌کاری و معماری فوق‌العاده یکی از زیباترین مساجد ایران است. که با گنبدی نخودی‌رنگ در میدان نقش جهان می‌درخشد. نام این مسجد با قدمتی از دوره صفویه در فهرست آثار ملی و میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.. مسجد شیخ‌ لطف‌‌الله برخلاف دیگر مساجد ایرانی مناره و حیاط چهار ایوانی ندارد. راهروی ۸ متری ورودی مسجد، محراب، راهروی زیرزمینی، نورپردازی ویژه، شبستان اصلی، گنبد باشکوه، کتیبه‌ها و خطوط داخل مسجد، انعکاس هفت باره صدا و تزیینات متعدد از ویژگی‌های منحصربه‌فرد مسجد شیخ لطف‌الله هستند.

متاسفانه با دیدن طاق گرا به این نتیجه می‌رسید که سازمان میراث فرهنگ احتمالا باید از این بنای تاریخی بیشتر محافظت می‌کرد. جای‌جای این بنای زیبا با خطوط زشت یادگاری‌های مردم پوشیده‌ شده است.. این یادگاری‌ها بعضا صدمات جبران‌ناپذیری هم به خود بنا وارد آورده‌اند.

محوطه‌ سنگ شیر در انتهای خیابان متری و در یک میدان در شرق شهر همدان قرار دارد. از این مجسمه‌ سنگی دو تا بوده که یکی از آن‌ها در دروازه‌ همدان قرار داشته است. و در زمان حمله اعراب به باب الاسد یا دروازه شیر معروف شد. بخشی از  این محوطه در زیر منازل مسکونی مدفون و بخشی از آن به میدان تبدیل شده است.. گورستانی  وسیع از دوران اشکانیان با تابوت‌های سفالی، تدفین‌های گور خمره‌ای و گودالی پیدا شد. قدمت این مکان را به دوره‌‌های مختلف نسبت می‌دهند، ولی برخی آن را مادی می‌دانند؛ اما با توجه به تابوت‌های گورستان اشکانی بودن آن مشخص است.. این اثر قبل از انقلاب در سال خورشیدی در فهرست آثار ملی ثبت شده است..