مالک اولیه میدان بهارستان، محمدحسن خان سردار بود که آن را به علی‌خان حاجب‌الدوله مقدم مراغه‌ای فروخت. مراغه‌ای بهارستان را به میرزا حسین سپهسالار فروخت و وی باغ بزرگی در آن بنا کرد. از‌این‌رو به نام باغ سپهسالار شهرت داشت.

اولین اقدام برای محوطه‌سازی میدان بهارستان در سال‌های بعد از مشروطه با ریاست منطق‌الملک، رییس بلدیه تهران، انجام شد. به دستور وی اطراف میدان درختکاری و فضای سبز ایجاد شد. در سال ۵ میدان بهارستان توسط سازمان زیباسازی تغییر شکل داد و تمامی ساختمان‌های پیرامون آن پیرایش و از زواید شهری پالایش شد. توپی به‌صورت نمادین در ضلع جنوب غربی میدان نصب شد و کتیبه‌ای با کلمه در شمال غرب میدان نصب شد که به تاریخچه آن اشاره دارد.

در سال شمسی مجسمه‌ای معروف به فرشته آزادی در میدان بهارستان نصب شد. این مجسمه با هزینه شخصی سردار اسعد بختیاری برای مجلس خریداری شده بود. مجسمه فرشته آزادی در این طرح در حال کشتن دیو است.بداد در زیر پای خود است. و در دست راست فرشته شمشیر و در دست چپ وی مشعلی از روشنایی قرار داشت. این مجسمه بعد از انقلاب ۵ مدتی با تغییر پوشش باقی بود و سپس از میدان بهارستان برداشته شد.

به دلیل محدودیت‌های موجود در طراحی که به این دلیل ایجاد شده‌است که در این فرایند قطعه کار ماشین و ابزار را احاطه کرده‌است، فرایند بورینگ را از نظر کاهش عمر و است.حکام نگهداری ابزارها، افزایش تمیزی و ظرافت زاویه‌های ایجاد شده (به دلیل محدود شدن تکیه‌گاه‌هایی که می‌تواند به لبه تحت برش متصل و داده شود) و همچنین دشوار بودن بازرسی از سطح نهایی و ایجاد شده (از نظر سایز و اندازه، فرم،

اجرای عملیات‌های تراشکاری برای سطوح داخلی یک دغدغه بسیار جدی در صنعت است.. اصولاً تراشکاری از فرآیند‌های ثانویه به شمار می‌رود و از بابت هزینه‌ای که برای آن پرداخت می‌شود باید در هنگام ورود به آن بسیار حساب شده عمل کرد و صد البته بهترین راه، مدنظر داشتن ملاحظات لازم در زمان طراحی قطعات فنی است..

انواع مختلفی از بورینگ وجود دارد. نوار بورینگ ممکن است. در هر دو انتها پشتیبانی شود (که فقط در صورتی کار می‌کند که حفره موجود یک سوراخ کامل تا انتهای قطعه باشد)، یا ممکن است. در یک انتها از آن پشتیبانی شود (که برای هر دو سوراخ کامل و سوراخ تا عمق مشخص یا سوراخ کور عمل می‌کند) که این فرایند به بورینگ خطی معروف است.. نوع دیگری از این فرایند بک بورینگ (به

چهار ابزار و دستگاه معمول که برای نگه داری قطعه‌کار است.فاده می‌شوند عبارتند از: سه نظام، چهار نظام، میله‌گیر (به انگلیسی: collet)، صفحه گیره (به انگلیسی: faceplate). سه نظام معمولاً برای نگه‌داری قطعه‌کارهای گرد یا با مقطع شش ضلعی است.فاده می‌شود چرا که قطعه‌کار به‌طور خودکار در مرکز قرار می‌گیرد. در سه نظام‌ها عدم دقت در چرخش بر روی محور چرخش با محدودیت‌هایی روبه‌رو می‌باشد؛ در مدل‌های اخیر CNC، اگر همه شرایط عالی باشد، می‌تواند این عدم دقت بسیار کم باشد، اما به‌طور سنتی معمولاً حداقل ٫-. اینچ (٫۵–٫۵ میلی‌متر) است.. از چهار نظام برای نگه داشتن اشکال نامنتظم یا نگه داشتن اجسام گرد یا دارای مقطع شش ضلعی است.فاده می‌شود. صفحه گیره نیز برای نگه داشتن اجسام غیرعادی و نامنتظم است.فاده می‌شود. میله‌گیرها مانند سه نظام و چهار نظام قطعه‌کار را به‌طور خودکار در مرکز قرار می‌دهند با عدم دقت کم‌تر اما هزینه بیشتری هم دارند.

ماشین‌های بورینگ در اندازه و سبک‌های با تنوع زیاد ارائه می‌شوند. بورینگ روی قطعه‌های کوچک را می‌توان روی ماشین تراش انجام داد در حالی که قطعه‌های بزرگتر روی فرز بورینگ تراشیده می‌شوند. قطعه‌کارها معمولاً تا متر ( فوت تا فوت اینچ) اندازه دارند، اما می‌توانند به اندازه متر ( فوت) برسند. قدرت مورد نیاز می‌تواند تا