پیست اسکی بین المللی دیزین که با بارش نخستین برف زمستانی و برف کوبی ایده آل برای است.فاده افراد حرفه ای، اعضای تیم ملی و اعضای سفارتخانه های مقیم داخل تهران می شود و افراد آماتور نمی توانند در آن محدوده اسکی بازی کنند، اگر دارای لوازم اسکی نیستید می توانید از فروشگاه مقابل پارکینگ تجهیزات مورد نیاز را خریداری یا اجاره کنید و از این بابت جای نگرانی وجود ندارد.

تنها پیست اسکی‌ای که در فصل تابستان هم باز است. و پذیرای اسکی‌بازان است.، پیست اسکی دیزین است. که تابستان‌ها بخش پیست چمن آن برای مسابقات بین‌المللی اسکی روی چمن، دوچرخه‌سواری کوهستانی، تیراندازی با کمان، کایت‌سواری و غیره را فراهم می‌کند.

پیست اسکی دیزین دارای تله اسکی بشقابی است.. تله اسکی «سی چال» با طول متر از رستوران چمن به بالا کشیده شده است.. تله اسکی «مبتدی شاله» در شمال شرق رستوران چمن به طول ۵ متر قرار دارد. تله اسکی «چمن» از شمال غرب رستوران چمن به طول متر کشیده شده است.. تله اسکی «گوزنی» از شمال غرب پیست چمن  به طول متر به داخل می‌رود.

تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظام‌های دستگاه و چرخش آن دارد. همان‌طور که قطعه کار چرخانده می‌شود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد می‌شود. هنگامی که ابزار برش قطعه‌کار را درگیر می‌کند، یک تراشه تشکیل می‌شود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه می‌توان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحله‌ای باشد.

انواع مختلفی از بورینگ وجود دارد. نوار بورینگ ممکن است. در هر دو انتها پشتیبانی شود (که فقط در صورتی کار می‌کند که حفره موجود یک سوراخ کامل تا انتهای قطعه باشد)، یا ممکن است. در یک انتها از آن پشتیبانی شود (که برای هر دو سوراخ کامل و سوراخ تا عمق مشخص یا سوراخ کور عمل می‌کند) که این فرایند به بورینگ خطی معروف است.. نوع دیگری از این فرایند بک بورینگ (به

محدودیت‌های بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعه‌کار در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشین‌کاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگ‌زنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعه‌کار را که قابل اجرا هستند، افزایش داده‌اند. با این حال، کار با تلورانس‌های در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور می‌کند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعه‌کار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بی‌حرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجه‌ای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعه‌کار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل می‌گیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانه‌ای داخلی و خارجی می‌شوند. در نهایت، هر میزان از بی‌عیب بودن ماشین‌کاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماه‌های بعدی از حد تلورانس خارج می‌شود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبه‌رو می‌شوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعه‌کار یا طراحی‌ای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگی‌های قطعه در مقیاس‌های میکرو یا نانو جلوگیری می‌کند، انجام می‌دهند.

هندسه تولید شده توسط تراشکاری بورینگ معمولاً بر دو نوع است.: سوراخ‌های مستقیم و سوراخ‌های مخروطی. در صورت نیاز می‌توان به هر شکل سوراخ چندین قطر اضافه کرد. برای تولید سوراخ مخروطی، ممکن است. ابزار با زاویه نسبت به محور چرخش تجهیز و اضافه شود یا هر دوی حرکت ابزاری که اضافه شده و حرکت محوری همزمان باشند. سوراخ‌های مستقیم و سوراخ‌های است.وانه‌ای خزینه‌دار شده با حرکت ابزار به صورت موازی با محور چرخش قطعه‌کار تولید می‌شوند.

به دلیل محدودیت‌های موجود در طراحی که به این دلیل ایجاد شده‌است که در این فرایند قطعه کار ماشین و ابزار را احاطه کرده‌است، فرایند بورینگ را از نظر کاهش عمر و است.حکام نگهداری ابزارها، افزایش تمیزی و ظرافت زاویه‌های ایجاد شده (به دلیل محدود شدن تکیه‌گاه‌هایی که می‌تواند به لبه تحت برش متصل و داده شود) و همچنین دشوار بودن بازرسی از سطح نهایی و ایجاد شده (از نظر سایز و اندازه، فرم،