علاوه بر این، اماکن مذهبی و آرامگاههای معروف دیگری نیز در شهر ری وجود دارد که از جمله آنها میتوان به آرامگاه ابن بابویه، آرامگاه بی بی زبیده، آرامگاه بی بی شهربانو، آرامگاه امام زاده عبدالله، آرامگاه امام زاده حمزه، آرامگاه جوانمرد قصاب، آرامگاه امام زاده ابوالحسن، آرامگاه امام زاده طاهر، آرامگاه امام زاده هادی، مسجد فیروزآبادی، مسجد افضلیه، آرامگاه جلال آل احمد، آرامگاه علامه علی اکبر دهخدا، آرامگاه غلامرضا تختی، آرامگاه میرزاده عشقی و اشاره کرد.
این منطقه قطب توسعه توریسم مذهبی است.ان تهران به شمار می رود. از ويژگی های دیگر منطقه می توان به همجواری با کوه بیبی شهربانو و حريم جنوبی شهر تهران، دسترسی مناسب با توجه به عبور کمربندی تهران (آزادگان) از شمال منطقه و نيز وجود ايستگاه های فعال مترو و امکان ارتباط سريع با تهران اشاره کرد.
شهرری تنها منطقه باستانی است.ان تهران است. که دارای ثار تاریخی بسیار زیادی است. که به قطب توسعه تورسیم مذهبی تهران تبدیل شده است..جاذبه های تاریخی این شهر دارای قدمت بسیار زیادی هستند مانند باروی برین که به سده های پیش از میلاد تعلق دارد. برخی از آثار مهم و تاریخی شهرری اعم از:
اجرای عملیاتهای تراشکاری برای سطوح داخلی یک دغدغه بسیار جدی در صنعت است.. اصولاً تراشکاری از فرآیندهای ثانویه به شمار میرود و از بابت هزینهای که برای آن پرداخت میشود باید در هنگام ورود به آن بسیار حساب شده عمل کرد و صد البته بهترین راه، مدنظر داشتن ملاحظات لازم در زمان طراحی قطعات فنی است..
تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظامهای دستگاه و چرخش آن دارد. همانطور که قطعه کار چرخانده میشود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد میشود. هنگامی که ابزار برش قطعهکار را درگیر میکند، یک تراشه تشکیل میشود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه میتوان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحلهای باشد.
ماشینهای بورینگ در اندازه و سبکهای با تنوع زیاد ارائه میشوند. بورینگ روی قطعههای کوچک را میتوان روی ماشین تراش انجام داد در حالی که قطعههای بزرگتر روی فرز بورینگ تراشیده میشوند. قطعهکارها معمولاً تا متر ( فوت تا فوت اینچ) اندازه دارند، اما میتوانند به اندازه متر ( فوت) برسند. قدرت مورد نیاز میتواند تا
محدودیتهای بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعهکار در دهههای اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشینکاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگزنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعهکار را که قابل اجرا هستند، افزایش دادهاند. با این حال، کار با تلورانسهای در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور میکند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعهکار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بیحرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجهای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعهکار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل میگیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانهای داخلی و خارجی میشوند. در نهایت، هر میزان از بیعیب بودن ماشینکاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماههای بعدی از حد تلورانس خارج میشود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبهرو میشوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعهکار یا طراحیای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگیهای قطعه در مقیاسهای میکرو یا نانو جلوگیری میکند، انجام میدهند.
به دلیل محدودیتهای موجود در طراحی که به این دلیل ایجاد شدهاست که در این فرایند قطعه کار ماشین و ابزار را احاطه کردهاست، فرایند بورینگ را از نظر کاهش عمر و است.حکام نگهداری ابزارها، افزایش تمیزی و ظرافت زاویههای ایجاد شده (به دلیل محدود شدن تکیهگاههایی که میتواند به لبه تحت برش متصل و داده شود) و همچنین دشوار بودن بازرسی از سطح نهایی و ایجاد شده (از نظر سایز و اندازه، فرم،