این منطقه با مساحت هزار هکتار در شرق شهرستان فیروزکوه قرار گرفته‌است، و در آن انواع حیات وحش از جمله پستانداران، پرندگان و خزندگان می‌توان دید. پوشش گیاهی عمده آن شامل گونه‌های گیاهی ارس، پسته وحشی، بادام وحشی، بید، گردو، زرشک، باریجه، آویشن، شقایق، کاکوتی، گلپر کلاه میر حسن، آتریپلکس، زنبق وحشی و انواع گندمیان است.. گونه‌های غالب جانوری این زیستگاه عبارتند از:

موقعیت مکانی آن باعث شده که در طول تاریخ، همواره مورد توجه مردم و حکام وقت باشد. همین موضوع است. که باعث شده حالا آثار تاریخی فراوانی مانند امامزاده‌ها، قلعه‌ها و چندین و چند پل و گورستان تاریخی در این شهرستان وجود داشته باشند که هرکدام حکایتگر بخشی از داستان این منطقه هستند.

شهرستان فیروزکوه به دلیل شرایط توپو گرافی و آب و هوایی یکی از مناطق بکر است.ان است. و از زیستگاه‌های مهم حیات وحش و شکارگاه‌های است.ان به‌شمار می‌آیدو انواع وحوش و مناطق طبیعی، چراگاه‌ها و چمنزارهای وسیع از توانمندی‌های ویژه است.ان است.و منطقه شکار ممنوعه کاوه ده با هکتار وسعت دارای پوشش گیاهی متنوع و غنی است. که انواع وحوش و از جمله قوچ و میش، کل و بز، آهو و گراز، پلنگ، روباه، خرس، خرگوش، انواع پرندگان و خزندگان را در خود جای داده‌است که به صورت گله‌های بزرگ در

تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظام‌های دستگاه و چرخش آن دارد. همان‌طور که قطعه کار چرخانده می‌شود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد می‌شود. هنگامی که ابزار برش قطعه‌کار را درگیر می‌کند، یک تراشه تشکیل می‌شود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه می‌توان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحله‌ای باشد.

برای بیشتر کاربردهای تراشکاری بورینگ، تلورانس در حدود ٫ اینچ(٫۵ میلی‌متر) به راحتی نگهداری می‌شود. تلورانس از مقدار معمول تا ٫۵ اینچ (٫ میلی‌متر) معمولاً بدون مشکل یا هزینه خاص، حتی در حفره‌های عمیق انجام می‌شود. تلورانس بین ٫ اینچ(٫ میلی‌متر) و ٫ اینچ(٫۵ میلی‌متر) جایی است. که چالش‌ها آغاز به افزایش می‌کنند. در حفره‌های عمیق با این تلورانس، محدودیت اندازه و قطر سوراخ به اندازه محدودیت‌های هندسی عامل محدود کننده می‌باشند.

اجرای عملیات‌های تراشکاری برای سطوح داخلی یک دغدغه بسیار جدی در صنعت است.. اصولاً تراشکاری از فرآیند‌های ثانویه به شمار می‌رود و از بابت هزینه‌ای که برای آن پرداخت می‌شود باید در هنگام ورود به آن بسیار حساب شده عمل کرد و صد البته بهترین راه، مدنظر داشتن ملاحظات لازم در زمان طراحی قطعات فنی است..

محدودیت‌های بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعه‌کار در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشین‌کاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگ‌زنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعه‌کار را که قابل اجرا هستند، افزایش داده‌اند. با این حال، کار با تلورانس‌های در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور می‌کند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعه‌کار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بی‌حرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجه‌ای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعه‌کار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل می‌گیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانه‌ای داخلی و خارجی می‌شوند. در نهایت، هر میزان از بی‌عیب بودن ماشین‌کاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماه‌های بعدی از حد تلورانس خارج می‌شود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبه‌رو می‌شوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعه‌کار یا طراحی‌ای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگی‌های قطعه در مقیاس‌های میکرو یا نانو جلوگیری می‌کند، انجام می‌دهند.

هندسه تولید شده توسط تراشکاری بورینگ معمولاً بر دو نوع است.: سوراخ‌های مستقیم و سوراخ‌های مخروطی. در صورت نیاز می‌توان به هر شکل سوراخ چندین قطر اضافه کرد. برای تولید سوراخ مخروطی، ممکن است. ابزار با زاویه نسبت به محور چرخش تجهیز و اضافه شود یا هر دوی حرکت ابزاری که اضافه شده و حرکت محوری همزمان باشند. سوراخ‌های مستقیم و سوراخ‌های است.وانه‌ای خزینه‌دار شده با حرکت ابزار به صورت موازی با محور چرخش قطعه‌کار تولید می‌شوند.