چند دکان کوچک نانوایی، قصابی، عطاری، دو قهوه‌خانه و یک سلمانی که همه آن‌ها برای سد جوع و رفع احتیاجات خیلی ابتدایی زندگی بود تشکیل میدان ورامین را می‌داد. میدان و آدمهایش زیر خورشید قهار، نیم سوخته، نیم بریان شده، آرزوی اولین نسیم غروب و سایه شب را می‌کردند. آدمها، دکانها، درختها و جانوران از کار و جنبش افتاده بودند. هوای گرمی روی سر آن‌ها سنگینی می‌کرد و گرد وغبار نرمی جلو آسمان لاجوردی موج می‌زد که به واسطه آمد و شد اتومبیلها پیوسته به غلظت آن می‌افزود. یک طرف میدان درخت چنار کهنی بود که میان تنه اش پوک و ریخته بود ولی با سماجت هرچه تمامتر شاخه‌های کج وکوله نقرسی خود را گسترده بود و زیر سایه برگ‌های خاک آلودش یک سکوی پهن بزرگ زده بودند که دو پسربچه در آنجا به آواز رسا شیربرنج و تخمه کدو می‌فروختند. آب گل آلود غلیظی از میان جوی جلوی قهوه‌خانه به زحمت خودش را می‌کشاند و رد می‌شد. تنها بنایی که جلب نظر را می‌کرد برج معروف ورامین بود که نصف تنه است.وانه‌ای ترک ترک آن با سر مخروطی پیدا بود. گنجشک‌هایی که لای درز آجرهای ریخته آن لانه کرده بودند، آن‌ها هم از شدت گرما خاموش و چرت می‌زدند فقط صدای ناله سگی فاصله به فاصله سکوت را می‌شکست…

دشت ورامین در حاشیه کویر مرکزی ایران قرار دارد. از این دشت در گذشته به‌دلیل حاصلخیزی بالا، به‌عنوان زمین‌ کشاورزی است.فاده می‌شد. در زمان حکومت پهلوی،‌ ورامین از مراکز مهم کشاورزی به شمار می‌رفت. از آنجا که در طول تاریخ به‌دلیل زمین‌های وسیع و حاصلخیز، این دشت همواره مورد توجه بوده است.،‌ آثار تاریخی بسیاری را در آن یافته‌اند که می‌توان تمدن آن را با سیلک کاشان یا شهر سوخته سیستان مقایسه کرد. تاکنون ۵ اثر تاریخی در این منطقه کشف شده است.. رودخانه جاجرود از مهم‌ترین رودخانه‌های این دشت محسوب می‌شود.

قصر بهرام ورامین یکی دیگر از بناهای تاریخی معروف ورامین مربوط به دوران صفویه است.. این کاروانسرا در ۵ کیلومتری تهران و سه کیلومتری شمال شرق کارونسرای عین الرشید قرار دارد. قصر بهرام در بین بومیان ورامین در گذشته به عباس‌آباد نیز شناخته می‌شد. پلان این بنا به شکل کاروانسرایی چهار ایوانی، اطاقها در اطراف حیات مرکزی و اسطبلها در پشت آن می باشد.

برای بیشتر کاربردهای تراشکاری بورینگ، تلورانس در حدود ٫ اینچ(٫۵ میلی‌متر) به راحتی نگهداری می‌شود. تلورانس از مقدار معمول تا ٫۵ اینچ (٫ میلی‌متر) معمولاً بدون مشکل یا هزینه خاص، حتی در حفره‌های عمیق انجام می‌شود. تلورانس بین ٫ اینچ(٫ میلی‌متر) و ٫ اینچ(٫۵ میلی‌متر) جایی است. که چالش‌ها آغاز به افزایش می‌کنند. در حفره‌های عمیق با این تلورانس، محدودیت اندازه و قطر سوراخ به اندازه محدودیت‌های هندسی عامل محدود کننده می‌باشند.

به دلیل عواملی که به تازگی ذکر شد، حفاری در حفره‌های عمیق و بورینگ در حفره‌های عمیق ذاتاً زمینه کاری چالش‌برانگیز هستند که ابزار و تکنیک‌های خاصی را می‌طلبند. با این وجود، فناوری‌هایی تولید شده‌اند که با دقت چشمگیر سوراخ‌های عمیق ایجاد می‌کنند. در بیشتر موارد، آنها شامل چندین نقطه برش هستند که از نظر قطری مخالف هستند و نیروهای انحراف آنها یکدیگر را خنثی می‌کنند. آنها معمولاً شامل تحویل مایعات برشی پمپ شده تحت فشار از طریق ابزار برای دهانه نزدیک لبه‌های برش هستند. حفاری اسلحه و بورینگ توپ نمونه‌های کلاسیک این موضوع است.. این تکنیک‌های ماشین‌کاری که برای ساخت بشکه‌های سلاح گرم و توپخانه است.فاده شده‌است، امروزه کاربرد زیادی در ساخت بسیاری از صنایع دارد. چرخه‌های متفاوتی برای بورینگ در کنترل‌های CNCها موجود است.. این زیرروالهای از پیش برنامه‌ریزی شده‌است که ابزار را از طریق عبورهای پی در پی برش، جمع کردن، پیشبرد، دوباره برش، دوباره جمع شدن، بازگشت به موقعیت اولیه و … حرکت می‌دهد. این موارد با است.فاده از کدهای G مانند G، G، G، G، G، G نامیده می‌شوند.

تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظام‌های دستگاه و چرخش آن دارد. همان‌طور که قطعه کار چرخانده می‌شود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد می‌شود. هنگامی که ابزار برش قطعه‌کار را درگیر می‌کند، یک تراشه تشکیل می‌شود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه می‌توان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحله‌ای باشد.

چهار ابزار و دستگاه معمول که برای نگه داری قطعه‌کار است.فاده می‌شوند عبارتند از: سه نظام، چهار نظام، میله‌گیر (به انگلیسی: collet)، صفحه گیره (به انگلیسی: faceplate). سه نظام معمولاً برای نگه‌داری قطعه‌کارهای گرد یا با مقطع شش ضلعی است.فاده می‌شود چرا که قطعه‌کار به‌طور خودکار در مرکز قرار می‌گیرد. در سه نظام‌ها عدم دقت در چرخش بر روی محور چرخش با محدودیت‌هایی روبه‌رو می‌باشد؛ در مدل‌های اخیر CNC، اگر همه شرایط عالی باشد، می‌تواند این عدم دقت بسیار کم باشد، اما به‌طور سنتی معمولاً حداقل ٫-. اینچ (٫۵–٫۵ میلی‌متر) است.. از چهار نظام برای نگه داشتن اشکال نامنتظم یا نگه داشتن اجسام گرد یا دارای مقطع شش ضلعی است.فاده می‌شود. صفحه گیره نیز برای نگه داشتن اجسام غیرعادی و نامنتظم است.فاده می‌شود. میله‌گیرها مانند سه نظام و چهار نظام قطعه‌کار را به‌طور خودکار در مرکز قرار می‌دهند با عدم دقت کم‌تر اما هزینه بیشتری هم دارند.

محدودیت‌های بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعه‌کار در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشین‌کاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگ‌زنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعه‌کار را که قابل اجرا هستند، افزایش داده‌اند. با این حال، کار با تلورانس‌های در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور می‌کند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعه‌کار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بی‌حرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجه‌ای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعه‌کار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل می‌گیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانه‌ای داخلی و خارجی می‌شوند. در نهایت، هر میزان از بی‌عیب بودن ماشین‌کاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماه‌های بعدی از حد تلورانس خارج می‌شود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبه‌رو می‌شوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعه‌کار یا طراحی‌ای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگی‌های قطعه در مقیاس‌های میکرو یا نانو جلوگیری می‌کند، انجام می‌دهند.